ارزیابی کارایی عملگرهای منطق فازی در تعیین توانمندی زمین‌لغزش مطالعه‌ی موردی حوزه‌ی آبخیز شیرود

یکی از انواع فرآیندهای دامنه­ای که هر ساله در برخی نقاط جهان و ایران رخ داده و خسارت­های جانی و مالی فراوانی را باعث می­گردد، پدیده­ی زمین لغزش می‌باشد. در این پژوهش، حوزه­ی آبخیز شیرود به دلیل وقوع مکرر این پدیده و لزوم ارایه مدل مناسب برای پژوهش­های آینده در نظر گرفته شده است. در ابتدا، با بررسی منابع پژوهشی مرتبط با موضوع، برخی از مهمترین عوامل موثر در رخداد این پدیده مانند شیب، سنگ‌شناسی، کاربری اراضی، جهت شیب و فاصله از گسل به عنوان متغیرهای مستقل در محیط سامانه­های اطلاعات جغرافیایی تهیه و رقومی شدند. لایه­ی پراکنش زمین­لغزش­ها نیز با استفاده از تفسیر عکسهای هوایی و عملیات میدانی با استفاده از GPS تهیه گردید. طبقه­بندی متغیرها با توجه به روند تغییرات هیستوگرام منحنی و طبقه­بندی­های موجود صورت گرفت. وزن­دهی طبقات متغیرها، بر اساس درصد لغزش رخ داده در هر طبقه بین 0 و 1 تعیین گردید. سپس نقشه‌های مختلف وزنی در قالب عملگرهای فازی با یکدیگر تلفیق و طبقه­بندی گردیدند. صحت نقشه­های حاصل با استفاده از نمایه جمع کیفی (QS)مورد ارزیابی قرار گرفت .نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که عملگر فازی گاما 8/0 به عنوان مناسبترین عملگر در تعیین توانمندی زمین لغزش در حوزه آبخیز شیرود می باشد.