ارزیابی کارایی با استفاده از مدل تحلیل پوششی دادههای فازی و اعمال محدودیت فازی برای کنترل اوزان و یافتن اوزان عمومی

در این مقاله تلاش می‌شود با ارائۀ مدلی، دو نقطه ضعف مدل‌های پایه‌ای تحلیل پوششی داده‌ها در عدم کنترل اوزان عوامل و محاسبۀ مجموعه‌ای متفاوت برای وزن‌های انتخابی واحدهای مختلف، به‎طور همزمان برطرف شود. این پژوهش یک مطالعۀ موردی است که مدل معرفی‎شده را برای ارزیابی کارایی نواحی هجده‌گانۀ مدیریتی شرکت توزیع نیروی برق فارس، در سال 1384 به‎کار برده است. کارایی واحد‌های مورد نظر، نخست به‎کمک مدل پایۀ CCR مضربی خروجی‌محور اصلاح‎شده، اندازه‌گیری شد و در مرحلۀ بعد این کار با مدل ارائه‎شده، انجام گرفت. در مدل کلاسیک از هجده ناحیۀ توزیع، پنج ناحیه نواحی کارا شناخته شدند (حدود 28 درصد) و میانگینی برابر 74/0 برای کارایی واحدها به‎دست آمد، اما با استفاده از مدل ارائه‎شده، تنها یک واحد توانست خود را واحدی کارا نشان دهد و میانگین به‎دست‎آمده برای کارایی واحدها تا 35/0 کاهش یافت. نتایج نشان‌دهندۀ آن است که مدل مورد استفاده، علاوه‎بر اینکه نقاط ضعف DEA کلاسیک را در مورد عدم‌کنترل اوزان برطرف می‎کند، توانایی تفکیک‌کنندگی مدل را نیز افزایش می‌دهد.