ارزیابی پلانی متری و بیومکانیکی اثر موضعی سینئول برروی التیام زخمهای باز تمام ضخامت پوست در رت
Authors
Abstract:
چکیده : زمینه و هدف: التیام زخم حاصل واکنش پیچیده وقایع سلولی و بیوشیمیایی میباشد که منجر به بازیابی انسجام بافتی و قدرت کششی آن میگردد. هدف از این مطالعه ارزیابی فعالیت ترمیمی سینئول در مدل زخم تمام ضخامت پوست موش رت بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 40 سر رت برای ارزیابی روند التیام بر اساس مطالعههای پلانی متری و بیومکانیکی در یک دوره 21 روزه بعد از جراحی استفاده شد. جهت ارزیابی پلانی متری 20 سر رت سالم به طور تصادفی به 5 گروه 4 تایی، شامل گروه کنترل ( فقط ایجاد زخم باز)، گروه شاهد (زخم باز با پماد پایه)، گروه تیمار یک با 25/0، گروه تیمار دو با 5/0 و گروه تیمار سه با 1 درصد پماد سینئول تقسیمبندی شدند. درصد کاهش سطح زخم در تمامی گروهها در روزهای 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 با گرفتن عکس به وسیله دوربین دیجیتالی و محاسبات پلانی متری اندازهگیری گردید. جهت مطالعه بیومکانیکی 20 سر رت به طور تصادفی در 5 گروه 4 تایی به همان شیوه قبل تقسیمبندی شدند. در روز 9 نمونهها جهت ارزیابی بیومکانیکی با فراسنجههای نقطه تسلیم ، حداکثر قدرت کششی، حداکثر انرژی جذب شده و سفتی گرفته و بررسی شدند. در خصوص انقباض زخم مقادیر به دست آمده با استفاده از تست اندازهگیری مکرر آنوا و در مطالعه بیومکانیکی مقادیر به دست آمده باآنوا یکطرفه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: در گروه تیمار 2 فرا سنجههای بیومکانیکی نقطه تسلیم(10/0±49/1)، حداکثر قدرت کششی (11/0±64/1)، حداکثر انرژی جذب شده(32/0±74/1) و سفتی بافت( 11/0±74/1) ترمیم یافته تفاوت معنیداری با گروه کنترل، گروه تیمار 1 و تیمار 3 داشت (002/0=p). پس از بررسی نتایج حاصل از استعمال پمادهای مختلف حاوی 8ـ1 سینئول بر روی زخم پوست رتهای مورد آزمایش مشاهده گردید که استفاده از پماد 5/0 درصد در گروه تیمار 2 در روزهای 15 (10/1±67/5)، 18(40/0±7/2) و 21(38/0±30/0) باعث افزایش بیشتری در میزان جمع شدگی زخم و کاهش مساحت زخم در مقایسه با سایر گروها گردید. به طوری که پماد 5/0 درصد در گروه تیمار 2 (38/0±30/0)میزان جمع شدگی سریعتر و بیشتری نسبت به گروه های دیگر داشت (002/0=p). نتیجهگیری: پماد حاوی سینئول نیم درصد در زخمهای باز به دلیل افزایش روند جمع شدن زخم و کاهش زمان لازم برای پر کردن زخم به وسیله بافت جوانهای میتواند مفید باشد.
similar resources
بررسی هیستوپاتولوژیک اثرات کورکامین curcumin در التیام زخمهای تمام ضخامت پوست در موش سوری
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک کورکامین بر التیام زخم های تمام ضخامت پوست در موش سوری صورت گرفت. در این مطالعه از 72 عدد موش سوری از هر دو جنس با وزن 5±25 گرم و سن 5±55روز استفاده شد. موش ها به سه گروه aوbو cتقسیم شدند، که هرگروه نیز به چهار زیر گروه 6 تایی تقسیم گردید. زیر گروه های a1،a2، a3 وa4برای آزمایش غلظت 40 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن، زیر گروه های b1، b2، b3 و b...
15 صفحه اولبررسی ماکروسکوپیک اثرات کورکامین curcumin در التیام زخمهای تمام ضخامت پوست در موش سوری
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ماکروسکوپیک کورکامین، بر التیام زخم های تمام ضخامت پوست در موش سوری صورت گرفت. در این مطالعه از 18 قطعه موش سوری بالغ با میانگین وزنی 5±25 گرم و سن حدود60 روز استفاده شد. در روز شروع مطالعه پس از شماره گذاری موش ها، آنها به 3 گروه 6 تایی تقسیم شدند: 2 گروه آزمایش که زخم های آن ها با غلظت های 40 و 60 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، مورد درمان قرار گرفتند و یک گ...
15 صفحه اولبررسی اثر موضعی ترکیب روغن کتان و عصاره الکلی دارچین در روند التیام زخم تمام ضخامت جراحی در مدل خرگوش
هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر موضعی ترکیب روغن دانه کتان و عصاره هیدروالکلی دارچین در بهبود زخم تجربی پوست در خرگوش بود. شصت خرگوش نیوزلندی بهطور تصادفی به 4 گروه آزموناختصاص داده شد. در هر خرگوش دو زخم پوستی تمام ضخامت برشی در پهلو و در هر طرف از خط وسط پشت ایجاد شد. خرگوشهای گروه 1 هیچ درمانی را دریافت نکردند. خرگوشهای گروه 2 با پماد دارونما، گروه 3 با پماد روغن کتان 2٪ و گروه 4 با پ...
full textارزیابی بالینی اثرات کیتین و کیتوزان بر التیام زخمهای باز اندامهای حرکتی در اسب
در این مطالعه اثرات کیتین و کیتوزا ن بر میزان التیام و تجمع کلاژن در زخمهای باز اندامهای حرکتی اسب مورد ارزیابی حرکتی قرار گرفت . بدین منظور زخمهایی به ابعاد 5/2*5/2 سانتیمتر ( 25/6 سانتیمتر مربع ) در سطح پشتی – جانبی متاکارپ و متاتارس هر یک از اندامهای قدامی و خلفی هشت رأس اسب بالغ از نژاد دو خون ایجاد شد . اسبها بخ صورت تصادفی به دو گروه چهار رأسی تقسیم شدند. درهر گروه زخمهای یک طرف بدن با اس...
full textارزیابی اثر ترکیب ژل آلوئهورا و عصاره هیدرواتانولی شنبلیله بر بهبود روند التیام زخم تمام ضخامت برشی پوست در موش آزمایشگاهی دیابتی
تأخیر در روند التیام زخم یکی از عوارض دیابت است. بنابراین، از دیدگاه درمانی، تلاش برای پیدا کردن ترکیبات موثر در افزایش سرعت روند التیام زخم بسیار مهم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ترکیب ژل آلوئهورا و عصاره هیدرواتانولی تخم شنبلیله بر روند التیام زخم در 54 سر موش مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. یک زخم تمام ضخامت برشی توسط پانچ بیوبسی 6 میلیمتری بر پوست ناحیه پشت هر موش ایجاد شد. همه مو...
full textMy Resources
Journal title
volume 22 issue 6
pages 739- 753
publication date 2018-02
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023