ارزیابی پایداری نانوذرات صمغ فارسی جهت افزایش استحکام و مقاومت آثار پارچه‌ای سلولزی تاریخی

هدف این پژوهش، بررسی پایداری نانو ذرات صمغ فارسی جهت افزایش استحکام و مقاومت پارچههای سلولزی تاریخی در راستای ممانعت از فرایند فرسایش آن‌ها می‌باشد. روش پژوهش، استخراج نانو ذرات صمغ فارسی، بهینه‌سازی آن و اسپری تیمار حاصل، روی نمونههای پارچهای بوده و یک عدد نمونه از هر درصد وزنی جهت مقایسه، تحت پیرسازی رطوبت- دما و نور قرار داده شد. پتانسیل زتای ماده به منظورتاثیر پایداری ماده صورت گرفت. به‌منظور بررسی اسیدیته و ذخیره قلیایی در نمونه‌ها،pH سنجی محلول و نمونه‌های تیمار شده انجام شد. جهت بررسی میزان استحکام و مقاومت نمونه‌های تیمار شده، نمونه‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آنالیز مقاومت مکانیکی مطالعه گردیدند. نتایج پتانسیل زتا حاکی از پایداری بالای نانو ذرات به میزان بار(mV) 3/25- است و طی گذشت زمان نیز جزء تیمار صمغ نیز حالت یک‌دست و یکنواخت خود را حفظ نموده است. pH سنجی، pH نمونههای تیمار شده قبل و بعد از پیرسازی را در محدوده قلیایی گزارش نمود و pHبه میزان 84/0 تا 92/0 قبل از پیرسازی به 95/0 تا 15/1 بعد از پیرسازی افزایش یافته است. آنالیز SEM، تقویت و ترمیم پیوند شکسته الیاف را گزارش داد. آنالیز مقاومت مکانیکی، افزایش نیروی گسیختگی و تنش کششی را قبل و بعد از پیرسازی نشان داد.