ارزیابی پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب به دنبال هشت هفته تمرین‌های منتخب شنا در دختران تمرین نکرده

چکیده زمینه و هدف: شواهد حاکی از ارتباط پاسخ سیستم عصبی خودکار با کیفیت خواب و نیز اثرات مثبت تمرین‌های ورزشی بر این دو مقوله است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرین‌های منتخب شنا بر پاسخ سیستم عصبی خودکار و تغییرات کیفیت خواب دختران تمرین نکرده اجرا گردید.   روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 24 دختر سالم تمرین نکرده به صورت تصادفی به دو گروه تمرین(12نفر) و کنترل(12نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شنا شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. ضربان قلب استراحتی و حداکثر نیز قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. کیفیت خواب با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ ارزیابی گردید. داده­ها با آزمون‌های تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند.   یافته­ها: یافته‌ها نشان دهنده کاهش غیر معنادار ضربان قلب استراحتی و حداکثر در گروه تمرین بود(به ترتیب، 071/0= pو 071/0=p). امتیاز شاخص کیفیت خواب شرکت کنندگان گروه تمرین، کاهش معنی‌داری را نشان داد(0001/0=p). اجرای تمرین‌های شنا منجر به کاهش معنی‌‌دار امتیاز شاخص کیفیت خواب و حداکثر ضربان قلب گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد(به ترتیب، 002/0=p و 017/0=p).   نتیجه­گیری: بر اساس یافته‌ها، اجرای تمرین‌های شنا از طریق بهبود تعادل سمپاتیک‌ـ واگی منجر به کاهش ضربان قلب و بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده می‌شود. بنابراین، این تمرین‌ها می‌باید به عنوان راهبردی غیر دارویی و مناسب جهت بهبود کیفیت خواب دختران تمرین نکرده در نظر گرفته شوند.