ارزیابی وضعیت سلامت روانی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی ایران: یک پیمایش ملی

زمینه و هدف: اختلالات سلامت روانی از مشکلاتی هستند که در میان افراد شاغل در کارکنان مراقبت سلامت به ویژه پرستاران به میزان زیادی مشاهده می­شوند و می­توانند معضلات زیادی ایجاد نمایند. هدف مطالعه حاضر، تعیین وضعیت سلامت روانی کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان­های آموزشی سطح کشور بوده است. روش­ بررسی: این مطالعه، یک پژوهش توصیفی و مقطعی می باشد که طی آن 5837 نفر از کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان­های آموزشی کشور مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به وسیله پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 18 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد، 2/30% از کارکنان پرستاری برخوردار از سلامت روانی و 8/69% از آنان در مواجهه با اختلالات سلامت روان بوده اند. میانگین نمره سلامت روانی پرستاران در کل 37/12 ± 11/31 بود. بیشترین میانگین نمره(بدترین حالت) در سلامت روانی مربوط به حیطه عملکرد اجتماعی(38/3 ± 86/12) و کمترین میانگین نمره (بهترین حالت) مربوط به حیطه افسردگی(02/3 ± 1/4) بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، توجه به سلامت روانی کارکنان پرستاری جهت بهبود کیفیت مراقبت­های پرستاری، ضروری است. همچنین مشاوره های روانشناختی برای کارکنان پرستاری، پیشنهاد می گردد. کلید واژه ها: سلامت روانی، بیمارستان، کارکنان پرستاری، ایران وصول مقاله:7/7/95 اصلاحیه نهایی: بدون اصلاحیه پذیرش:24/3/96