ارزیابی محیط ‌زیستی منطقه جنگلی زراس به ‌منظور کاربری طبیعت‌گردی متمرکز با استفاده از روش تطبیقی تحلیل سلسله‌‌ مراتبی و تجزیه و تحلیل سیستمی

مقاله حاضر به بررسی و ارزیابی توان محیط زیستی منطقه زراس شهرستان دهدز جهت توسعه طبیعت گردی متمرکز می­پردازد. ارزیابی این منطقه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و تجزیه و تحلیل سیستمی (مخدوم) و با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام پذیرفت. در این پژوهش با استفاده از نقشه­های 1:25000 و استفاده از نرم‌‌افزار GIS Arc نقشه­های پایه منطقه تهیه شد. در روش AHP برای تعیین معیارها از روش قضاوت گروهی کارشناسی استفاده و معیارها با استفاده از روش ماتریس ویژه وزن‌دهی گردید که در این راستا از نرم افزار Expert Choice استفاده شد. به‌‌منظور تعیین توان کاربری تفرج متمرکز مناطق مناسب تلفیق لایه­های به‌دست آمده در  محیط GIS Arc انجام شد. جهت ارزیابی با روش تجزیه و تحلیل سیستمی با تلفیق لایه­های اطلاعاتی، نقشه یگانهای اکولوژیکی منطقه به همراه جدول ویژگیهای واحد ایجاد و نسبت به ارزیابی منطقه اقدام و مناطق مناسب برای کاربری طبیعت گردی متمرکز در منطقه مورد نظر مشخص شد. نتایج حاصل از تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که مناطق زراس، بردکل و بحوض دارای توان کم تا متوسط برای کاربری تفرج متمرکز و مناطق سه بلوط، شاغاز و سرتوف دارای توان مناسب برای این کاربری می باشند و در مجموع 8/12درصد منطقه برای این کاربری مناسب تشخیص داده ‌شد. همچنین با کمک روش تجزیه و تحلیل سیستمی منطقه دارای 702 واحد زیست­محیطی در نظر گرفته شد که هیچ قسمتی از منطقه برای کاربری اکوتوریسم مناسب نمی باشد.