ارزیابی فعالیت آنزیم‌های شاخص آسیب قلبی پس از حذف پریکارد در خرگوش

پریکاردیکتومی یک شیوه درمانی موثر برای برخی از بیماری­های قلبی است و استفاده از بیومارکرهای قلبی شیوه مهمی برای ارزیابی اثرات جراحی بر سلامت قلب هستند. در این راستا، ﻛـﺮاﺗﻴﻦﻛﻴﻨﺎز، آﺳﭙﺎرﺗﺎت­آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﻧﺴﻔﺮاز و ﻻﻛﺘـﺎت­دﻫﻴﺪروژﻧﺎز ﺑﻪ­ﻋﻨﻮان آﻧﺰﻳﻢ­ﻫﺎی وﻳﮋه آﺳﻴﺐ قلبی از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردارند. هدف از این تحقیق بررسی فعالیت این آنزیم­ها بعد از پریکاردیکتومی در خرگوش­های سالم بود. تعداد 12 سر خرگوش سفید نیوزلندی نر هم­سن با وزن تقریبی 3/0±5/1 کیلوگرم به­طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. خرگوش­های گروه مورد، عمل پریکاردیکتومی و خرگوش­های گروه شاهد فقط تحت عمل توراکتومی قرار گرفتند. به­منظور بررسی تغییرات آنزیم­های کراتین­کیناز، لاکتات­دهیدروژناز، آسپارتات­آمینوترانسفراز، نمونه­گیری خون، از تمامی خرگوش­های جراحی شده در هفته­های اول، دوم، سوم و چهارم بعد از عمل جراحی، انجام شد. براساس نتایج به­دست آماده، مقادیر کراتین­کیناز در هفته­ی اول اختلاف معنی­داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0 > p). مقادیر کراتین­کیناز گروه مورد در هفته اول در مقایسه با هفته­های دوم، سوم و چهارم از نظر آماری افزایش معنی­داری را نشان داد (05/0 > p). میزان لاکتات­دهیدروژناز و آسپارتات­آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته­ی دوم افزایش معنی­داری داشتند (05/0 > p). مقادیر لاکتات­دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته دوم در مقایسه با هفته­های اول، سوم و چهارم اختلاف معنی­داری را نشان دادند (05/0 > p). به­طورکلی می­توان نتیجه گرفت که پریکاردیکتومی باعث افزایش موقت فعالیت آنزیم­های شاخص آسیب قلبی در هفته­ی اول و دوم می­شود و بعد از پایان هفته دوم سطوح آنزیم­های کراتین­کیناز، آسپارتات­آمینوترانسفراز و لاکتات­دهیدروژناز به حد طبیعی خود برگشته و این افزایش مقادیر دائمی نیستند.