ارزیابی عملکرد مخلوط‌های آسفالتی ‌گرم (WMA) با مواد افزودنی‌های گرم آلی و شیمیایی

مخلوط آسفالتی گرم همان مخلوط آسفالتی داغ است با این تفاوت که دمای اختلاط و تراکم می‌تواند تا 30 الی 40 درجه سانتی‌گراد کاهش یابد. ویژگی کاهش دما، اختلاط و تراکم مخلوط آسفالتی باعث شده است تا استفاده از فنآوری آسفالت گرم افزایش یابد. اما همین کاهش دمای تولید در این نوع مخلوط‌های آسفالتی موجب نگرانی در مورد چگونگی عملکرد آن‌ها در برابر خرابی‌های عریان شدگی و شیار شدگی شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر نوع ماده افزودنی گرم(آلی، شیمیایی) بر دوام و مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان‌شدگی و شیار شدگی است .به این منظور برای ساخت نمونه‌های مخلوط آسفالتی گرم و مخلوط آسفالتی داغ و ارزیابی عملکرد آن‌ها از مصالح سنگی آهکی و سرباره فولادی، دو نوع فیلر سیمان و پودر سنگ و افزودنی‌های ‌گرم آسفالتن-بی و زایکوترم (نانومتریال) استفاده‌شده است. آزمایش‌های کشش غیرمستقیم، مدول برجهندگی و خزش دینامیکی بر روی نمونه‌های ساخته‌شده صورت گرفت تا بتوان میزان تأثیرگذاری نوع سنگ‌دانه، فیلر و ماده افزودنی گرم را بر مقاومت در برابر رطوبت و شیار شدگی مخلوط آسفالتی ارزیابی کرد. نتایج نشان می‌دهد که مخلوط‌های آسفالتی حاوی افزودنی آلی (آسفالتن-بی)در آزمایش مقاومت کششی، آزمایش مدول برجهندگی و خزش دینامیکی به ترتیب 10، 15 و 5 درصد عملکرد مخلوط‌های آسفالتی گرم را نسبت به مخلوط آسفالتی داغ بهبود می‌‌بخشد. در مورد حساسیت رطوبتی یا نسبت مقاومت کششی می‌توان گفت  که مخلوط‌های آسفالتی حاوی افزودنی شیمیایی (زایکوترم) باعث افزایش مقاومت رطوبتی در حدود 10 درصد می‌گردد. همچنین نتایج نشان می‌دهد مخلوط‌های آسفالتی حاوی سرباره فولادی و فیلر سیمانی نسبت به سایر نمونه‌ها دارای دوام و مقاومت بیشتری هستند.