ارزیابی عادات غذائی گیش ماهی پوزه دراز (Carangoides chrysophrys (cuvier,1833 در آب‌های استان هرمزگان

گیش ماهی پوزه دراز از مهم ­ترین گونه ­های خانواده گیش ماهیان (Carangidae) بوده و از ماهیان مهم شیلاتی محسوب می ­شود. در این پژوهش 440 قطعه گیش پوزه دراز توسط تور ترال صید و از تخلیه‌گاه‌های صیادی که به­ روش‌های متفاوتی اقدام به صید می‌نمایند از بهار 95 تا زمستان 95 در استان هرمزگان نمونه‌برداری شد. نمونه ­های ماهیان پس از بررسی اولیه و زیست‌سنجی فریز شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. در ابتدای امر نمونه ­ها کالبدشکافی شده و وزن معده، نوع محتویات معده، وزن محتویات معده و وزن کبد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به ­دست آمده از بررسی‌ها برروی گیش پوزه دراز نشان داد که ارجحیت غذایی در جنس نر و ماده برای ماهی به ­عنوان غذای اصلی به ­ترتیب 76/6 درصد و 18/1 درصد، سخت­ پوستان به ­عنوان غذای فرعی به ­ترتیب 11/1 و 17/4 درصد و نرم ­تنان 4/8 درصد و 4/3 درصد است. در بین نمونه‌های غذایی ماهی به دست آمده از معده گیش پوزه دراز، موتو ماهیان 56/6 درصد، انواع کالرماهیان 19/62 درصد، دم­ریش ماهیان 5/6 درصد، بز ماهیان 4/67 درصد و مجموع سایر ماهیان 13/51 درصد ترکیب غذایی این گونه تشکیل می ­دادند. در بین سخت ­پوستان، میگو 63/15 درصد و خرچنگ 36/85 درصد در محتویات معده گیش پوزه دراز یافت گردید. بررسی ­ها و تحلیل ­های آماری تفاوت معنی ­داری را بین ارجحیت غذایی جنس نر و ماده نشان نداد (0/05≤P). میانگین شاخص خالی بودن معده 69/67 درصد به ­دست آمد گونه گیش پوزه دراز یک گونه گوشت­ خوار است و نتایج تحقیق نشان می ­دهد که غذای اصلی آن در منطقه مورد بررسی شامل ماهیان و سخت­ پوستان می­باشد. این گونه جز ماهیان نسبتاً کم غذا محسوب می ­شود و بیش ­ترین درصد معده ­های خالی در فصول تابستان و زمستان به ­دست آمد. از آن ­جائی ­که در آبزی ­پروری غذا بخش عمده ­ای از هزینه­ ها را به    ­خود اختصاص می ­دهد، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد این گونه از نظر اقتصادی پتانسیل معرفی به این صنعت را دارا می ­باشد.