ارزیابی صلاحیت مربیگری سرمربیان تیم های فوتبال لیگ برتر کشور در چهار حیطۀ انگیزش، استراتژی، تکنیک و خصوصیات شخصیتی مثبت از دیدگاه بازیکنان جهان

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی صلاحیت مربیگری سرمربیان تیم­های فوتبال لیگ برتر کشور، از دید بازیکنان تیم­ها است. متغیرهای مورد نظر، شامل میزان توانایی مربی در ایجاد انگیزش در تیم، اتخاذ استراتژی مناسب برای بازی، به­کارگیری تکنیک‌های مناسب برای بازی و میزان خصوصیات شخصیتی مثبت مربی تیم بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی بازیکنان فوتبال تیم­های حاضر در لیگ برتر کشور تشکیل می­دادند و حجم نمونه، با استفاده از فرمـول نمونه­گیری کوکران، برابر 225 نفر درنظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامۀ استاندارد 24 سؤالی تعیین صلاحیت مـربیان(CCS) بود. اطلاعات حاصل، ازطریق آمار توصیفی و آزمون ناپارامتریک رتبه­بندی فریدمن، تجزیه و تحلیل شد. یافته­های پژوهش، بیانگر مناسب‌بودن وضعیت توانایی مربی در به‌کارگیری تکنیک­های مناسب برای بازی و خصوصیات شخصیتی مثبت مربی و نامناسب‌بودن وضعیت توانایی مربی در ایجاد انگیزش در تیم و اتخاذ استراتژی مناسب برای بازی بود. به‌علاوه، براساس نتایج آزمون فریدمن، ابعاد چهارگانۀ­ صلاحیت مربیگری مربیان، به ترتیبِ اولویت، شامل میزان توانایی مربی در به‌­کارگیری تکنیک­های مناسب برای بازی، میزان خصوصیات شخصیتی مثبت مربی تیم، میزان توانایی مربی در ایجاد انگیزش در تیم و میزان توانایی مربی در اتخاذ استراتژی مناسب برای بازی بود.