ارزیابی شاخص های توسعۀ پایدار در استان کرمانشاه با استفاده ازتحلیل رگرسیونی وتحلیل سلسله مراتبی فازیFAHP

عدالت اجتماعی همراه با مدیریت نحوۀ مناسبات انسان با محیط خود و منابع در دسترس، دغدغۀ اصلی در فرایند رسیدن به توسعه در معنی متعالی آن یعنی توسعۀ پایدار است.جامعیت و تعادل در برخورداری از شاخص­های توسعۀ پایدار و آگاهی از روند پراکنش این شاخص­ها امری است که امروزه در کشورهای در حال توسعه و به تبع آن در کشور ما، به علت وجود نابرابری­های موجود در میان مناطق در جهت دستیابی به توسعۀ متوازن به عنوان ویژگی بارز توسعۀ پایدار امری ضروری می­باشد. در پژوهش حاضر که به شیوۀ «توصیفی – تحلیلی» به انجام رسیده، سعی شده نمای پایداری در روند توسعه با ارزیابی حدود 40 شاخص از شاخص­های فرعی توسعه در جهت ارزیابی میزان پایداری آن در قالب شاخص­های کلی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، درمانی، ارتباطی و تجهیزات شهری در شهرستان­های استان کرمانشاه نشان داده شود. در این راستا دو هدف آگاهی از وضعیت پراکنش شاخص­های توسعۀ منتخب با توجه به داده­های آماری شهرستان­های استان کرمانشاه با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP)) و میزان تأثیر شاخص­های منتخب در توسعۀ پایدار استان با استفاده از مدل تحلیل رگرسیونی در محیط نرم افزار (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد اولاً وضعیت پراکنش شاخص­های اقتصادی از میان شاخص­های منتخب در میان شهرستان­های استان دارای وضعیتی نابرابر است و ثانیاً رابطۀ عمیقی بین شاخص­های منتخب برای ارزیابی توسعۀ پایدار در استان و پایداری توسعۀ استان وجود دارد.