ارزیابی شاخص‌های خونی و بیوشیمیایی سرم در بچه تاس‌ماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده با سطوح مختلف گلوکز و نشاسته ذرت

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر نشاسته ذرت و گلوکز بر شاخص‌های خونی و بیوشیمیایی سرم در بچه تاس‌ماهیان سیبری انجام گرفت. بدین منظور، 120 قطعه بچه تاس‌ماهی سیبری با میانگین وزنی 80/2±64/25 گرم در چهار تیمار تقسیم شدند و با جیره‌های حاوی گلوکز %15، گلوکز %30، نشاسته ذرت %15 و نشاسته ذرت %30 به مدت 8 هفته تغذیه شدند (هر تیمار با سه تکرار). نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با نشاسته ذرت %15 بالاترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبول‌های قرمز و سفید را داشتند که اختلاف معنی‌داری را با نشاسته ذرت %30 نشان دادند (05/0>P). بیشترین تعداد لنفوسیت متعلق به ماهیان تغذیه شده با گلوکز %15 و %30 بود که با نشاسته ذرت %15 اختلاف معنی­دار داشت (05/0>P). اختلاف معنی‌داری در میزان گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید، پروتئین کل، گلوبولین و آلبومین بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (05/0