ارزیابی روش های لاتکس آگلوتیناسیون و هماگلوتیناسیون غیرمستقیم در تشخیص دیکروسلیوزیس گوسفند

زمینه مطالعه:ترماتود دیژن دیکروسلیوم دندریتیکوم انگل کبد، مجاری صفراوی و کیسه ی صفرای پستانداران خصوصاً نشخوارکنندگان است که با استفاده از روش های ایمنی شناسی می توان به تشخیص زود هنگام آلودگی اقدام نمود.هدف: مقایسه آگلوتیناسیون لاتکس و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم در تشخیص آنتی بادی ضد دیکروسلیوم دندریتیکوم در سرم گوسفندان آلوده بود. روش کار: پس از جداسازی انگل های زنده از کبد 50 راس گوسفند آلوده، بخشی از انگل ها به منظور تهیه ی آنتی ژن پیکری با استفاده از سونیکاتور هموژن شدند و بخشی دیگر در شرایط استریل به محیط کشت انتقال یافتند تا از مواد ترشح شده از انگل به عنوان آنتی ژن دفعی ترشحی استفاده شود. از گوسفندان آلوده و بره های غیر آلوده به دیکروسلیوم دندریتیکوم به منظور تهیه ی سرم های مثبت و منفی خونگیری به عمل آمد. جهت تست آگلوتیناسیون لاتکس روی ذرات لاتکس، آنتی ژن ها جداگانه اضافه و مخلوط شدند تا اتصال آنتی ژن به ذرات لاتکس برقرار شود. نمونه های سرم مثبت و منفی به لاتکس فوق اضافه و از نظر واکنش لاتکس آگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. در آزمایش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم پس از رقت سازی سرم ها، به گلبول قرمز حساس شده، آنتی ژن اضافه و مخلوط گردید و از نظر ظهور واکنش هماگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: حساسیت و ویژگی روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 84% و 6/97 % و در استفاده از آنتی ژن پیکری 96 % و 6/97 % محاسبه شد. حساسیت و ویژگی روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 60 % و 9/92 % و در استفاده از آنتی ژن پیکری 92 % و 7/66 % محاسبه شد.نتیجه گیری نهایی: : با توجه به بررسی حاضر روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی و سوماتیک از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار است و روشی سریع و بدون نیاز به ابزارخاص در تشخیص دیکروسلیوزیس می باشد.