ارزیابی روش‌های زمین آماری در توزیع مکانی خشکسالی اقلیمی در دشت یزد- اردکان

خشکسالی­ها یکی از تغییرات معمول اقلیمی می­باشندکه بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک دنیا را با شدّت­های زیاد هر چند سال یک­بار در بر می­گیرد. هدف از این پژوهش ارزیابی روش­های زمین آماری درتوزیع مکانی خشکسالی اقلیمی درحوضه آبخیز یزد- اردکان می­باشد و از داده­های بارش سالانه در دو دوره بلند مدت 7 ایستگاه (1346 تا 1391) و کوتاه مدت 41 ایستگاه (1375 تا 1391) استفاده شده­ است. جهت تعیین شدت خشکسالی در دوره­های مذکور، شاخص بارش استاندارد به کار برده و بهترین مدل واریوگرامی با استفاده از نرم افزارزمین آماری ژئوس پلاس+GS، مدل کروی و گوسین که با کم­ترین خطا (RSS) و بیش­ترین ضریب تعیین (r2) همراه است انتخاب شد.سپس بهترین روش­های درون­یابی، کریجینگ و کوکریجینگ و روش عکس فاصله وزنی برای منطقه مورد مطالعه تعیین و نقشه­های خشکسالی در محیط زمین آماری نرم افزارسیستم اطلاعات جغرافیایی ترسیم شدند. همچنین با طبقه­بندی کلاس شدت خشکسالی می­توان چنین نتیجه گرفت که خشکسالی شدید فقط در سال 1377 با 16 درصد وسعت مشاهده شده است و در این منطقه اثری از ترسالی شدید در دوره زمانی مورد مطالعه دیده نشده است. همچنین بیش­ترین مقدار مساحت استان در پهنه خشکسالی­ها از نوع خشکسالی خفیف می­باشد.