ارزیابی رهبری مدیران آزمایشگاه های بالینی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1394: رویکرد رهبری کوانتومی

زمینه: نگاه به سازمان­ های ارایه­دهنده خدمات بهداشتی- درمانی از جمله آزمایشگاه­ های بالینی در چهارچوب نظریه رهبری کوانتومی باعث به­ کارگیری روش­ های کارآمد و مؤثر در این سازمان ­ها می ­شود. هدف: تعیین وضعیت ابعاد رهبری کوانتومی در میان مدیران کلیه سطوح سازمانی آزمایشگاه ­های بالینی بیمارستان ­های آموزشی دانشگاه­ های علوم پزشکی شهر تهران بود. مواد و روش­ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به ­صورت مقطعی در سال 1394 در میان 180 نفر از مدیران 35 آزمایشگاه بالینی بیمارستانی دانشگاه­ های علوم پزشکی ایران، شهید بهشتی و تهران انجام شد. ابزار گردآوری داده ­ها، پرسش ­نامه محقق ساخته­ شامل رهبری کوانتومی به­ همراه اطلاعات جمعیتی آن­ ها بود که روایی صوری و محتوایی و پایایی آن به تأیید رسید. برای تحلیل داده ­ها از آزمون ­های تی و آنوا استفاده شد. یافته ­ها: بیش­ ترین مدیران آزمایشگاه­ های بالینی مورد مطالعه مذکر، متأهل، دارای سابقه خدمت 15 تا 20 سال و سابقه مدیریتی 1 تا 5 سال بودند و حداقل یک دوره آموزشی کوتاه مدت را در زمینه مدیریت آزمایشگاه گذرانده بودند. مدیران مزبور از نظر مهارت و رهبری کوانتومی و ابعاد آن به­ترتیب در وضعیت مطلوب و نسبتاً مطلوبی قرار داشتند. همچنین بین مهارت ­های کوانتومی با سن (0/02=P) و گذراندن حداقل یک دوره آموزشی در زمینه مدیریت ارتباط معنی­داری وجود داشت (0/02=P). نتیجه­ گیری: با توجه به مطلوبیت ابعاد رهبری کوانتومی نزد مدیران آزمایشگاه­ های بالینی، انتظار می­ رود این مدل جدید بتواند در آینده نزدیک مدیریت آزمایشگاه­ ها را دچار تغییر و تحول نماید.