ارزیابی رابطه مراحل رویش دندانی و مراحل بلوغ اسکلتال به روش بررسی ستون مهره‏ های گردنی

مقدمه: تعیین زمان درمان یک بخش اساسی در طرح ریزی درمان ارتودنسی است. سن اسکلتی یک شاخص استاندارد است که در تعیین زمان مناسب درمان مورد استفاده قرار می‏گیرد. از طرف دیگر برای شروع درمان، بررسی نتایج درمانی و یا مقایسه نتایج درمان زودهنگام و دیرهنگام در کلینیک، فازهای دندانی (Deciduous, Early mixed, Late mixed, Permanent) مورد استفاده قرار می‏گیرند. با توجه به این موضوع و عدم وجود تحقیقات مشابه در کودکان و نوجوانان ایرانی، این تحقیق با هدف تعیین رابطه مراحل رویش دندانی و بلوغ اسکلتال در نژاد ایرانی به روش بررسی ستون مهره‏های گردنی انجام پذیرفت. مواد و روش‏ها: رادیوگرافی سفالوگرام و پانورامیک 200 بیمار شامل 100 پسر و 100 دختر مورد استفاده قرار گرفت.فازهای دندانی با روش Vander Linden و مراحل بلوغ استخوانی توسط روش بررسی ستون مهره‏های گردنیتعیین گردید. همبستگی دو روش توسط آنالیز آماری Spearman’s rho و همچنین تست‏های تشخیصی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‏ها: همبستگی مراحل بلوغ استخوانی مهره‏های گردنی و فازهای دندانی براساس آزمون Spearman's rho، 755/0 به دست آمد که نشانگر رابطه نسبتاً قوی بین فازهای دندانی و مراحل بلوغ استخوانی مهره‏های گردنی بود (001/0P