ارزیابی حریم کمی و کیفی چاه های آب شرب نسبت به نیترات مطالعه موردی: دشت آسپاس شهرستان اقلید، استان فارس

     این مطالعه با هدف تعیین حریم کمی و کیفی و بررسی عوامل موثر بر چگونگی گسترش زون گیرش و حریم­ کمی و کیفی چاه­های آب شرب دشت آسپاس انجام شده است. با بررسی آمار ماهانه 43 پیزومتر در بازه زمانی 10 ساله (89-80)، پیزومترهای موجود در آبخوان از نظر الگوی رفتاری به 3 گروه تقسیم گردید که توزیع مکانی این سه گروه، آبخوان را به 3 زون مجزا از هم تفکیک نمود. با تجزیه و تحلیل داده­های کمی و کیفی آبخوان و همچنین اطلاعات زمین شناسی، هواشناسی، آبشناسی و جغرافیایی جمع­آوری شده، مدل عددی آبخوان با استفاده از نرم­افزار GMS با کد شبیه­ساز MODFLOW تهیه گردید. پس از اجرای مدل، پارامترهای هیدروژئولوژیکی آبخوان در شرایط پایدار بهینه شد و درستی آن برای شرایط ناپایدار صحت­سنجی شد. با استفاده از کد MODPATH حریم کمی تمام چاه­های آب شرب موجود در محدوده مورد مطالعه، شبیه سازی شد و حریم کمی شبیه سازی شده بر روی خطوط هم­ارزش نیترات دشت آسپاس منطبق گردید. با توجه به تغییرات نیترات در محدوده زون گیرش، حریم نهایی چاه­های آب شرب تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که گسترش زون گیرش تابع دو عامل شیب هیدرولیکی  و مرزهای تغذیه­ای می­باشد و با توجه به این دو عامل، الگوی گسترش زون گیرش تغییر می­کند. پمپاژ نیز باعث افزایش جزیی عرض زون گیرش می­شود.