ارزیابی تکرارپذیری یافته‌های بالینی - هیستوپاتولوژیک و تکنیک ایمونوفلورسانس مستقیم نمونه‌های پارافینه فیکس شده در تشخیص لیکن پلان

ارزیابی تکرارپذیری یافته‌های بالینی - هیستوپاتولوژیک و تکنیک ایمونوفلورسانس مستقیم نمونه‌های پارافینه فیکس شده در تشخیص لیکن پلان دکتر علیرضا قنادان1- دکتر مریم سیدمجیدی2- دکتر سارا محرابی3 – عذرا عبدل آبادی4- دکتر پویان امینی شکیب5 - دکتر علی بیژنی6 1- دانشیار گروه آموزشی آسیب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران 2- دانشیار مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران 3- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران 4- دانشجوی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران 5- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران و استادیار مرکز تحقیقات مواد دندانی دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران 6- محقق مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر کودکان امیرکلا دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران چکیده زمینه و هدف: لیکن پلان یک اختلال مزمن پوستی، مخاطی با واسطه عوامل ایمنی است که همراهی خصوصیات هیستوپاتولوژیک با ویژگیهای بالینی جهت رسیدن به تشخیص قطعی ضروری است. در مواقعی که همراهی تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیک وجود ندارد کمک گرفتن از روشهای تشخیصی مکمل، مانند Direct Immuno Fluorescence (DIF) توصیه می‌شود. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین تکرارپذیری یافته‌های بالینی-هیستوپاتولوژیک و تکنیک ایمونوفلورسانس مستقیم نمونه‌های پارافینه فیکس ‌شده در تشخیص لیکن ‌پلان است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته‌نگر 49 مورد لیکن پلان دهانی و پوستی به کمک روش DIF برای فیبرینوژن، C3 و IgM رنگ آمیزی شدند. شدت رنگ فلورسانس به صورت صفر، یک و دو طبقه‌بندی گردید. یافته‌ها به کمک آزمونهای آماری در هر گروه و نیز بین گروه لیکن پلان پوستی و دهانی مقایسه شد. یافته‌ها: بررسیهای آماری نشان داد که بین بروز IgM و C3 رابطه مستقیمی وجود دارد. (ضریب همبستگی Spearman برابر 697/0و 000/0=pv )که این رابطه در لیکن پلان پوستی مشهودتر بود. (000/0= pv، ضریب همبستگی Spearmanبرابر 746/0 )، در ضمن در لیکن پلان دهانی نیز ارتباط مستقیمی بین بیان فیبرینوژن و IgM دیده شد. (02/0= pv، ضریب همبستگی Spearman برابر 769/0 ). در آنالیز آماری توسط تست Man-Whitney U ارتباط معنی‌دار بین لیکن پلان دهانی و پوستی برای بیان C3 (3/0= pv)و فیبرینوژن (5/0= pv) یافت نشد، لکن ارتباط معنی‌دار آماری بین لیکن پلان دهانی و پوستی برای بیان IgM دیده شد. (04/0= pv) نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد رنگ آمیزی ایمونوفلورسنت مستقیم در نمونه‌های پارافینه فیکس شده در فرمالین برای هیچ یک از مارکرهای C3 ، فیبرینوژن و IgM به تنهایی تکرارکننده مناسبی برای یافته‌های بالینی- هیستوپاتولوژیک نمی‌باشد. اگرچه ترکیب IgM و C3 در لیکن پلان پوستی و ترکیب IgM و فیبرینوژن در لیکن پلان دهانی تکرارپذیری بهتری از خود نشان دادند. کلید واژه‎ها: لیکن پلان ، تکنیک ایمونوفلورسنس مستقیم ، تشخیص وصول مقاله: 7/2/1394 اصلاح نهایی: 3/6/1394 پذیرش مقاله: 21/6/1394 نویسنده مسئول: دکتر پویان امینی شکیب، گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران e.mail:[email protected]