ارزیابی توزیع بافتی آنزیم رودناز در گونه‌های بومی ماهیان جنس باربوس

زمینه مطالعه: سیانید آزاد یک سم قوی در محیط‌هایی آبزیان می‌باشد. ماهیان آب شیرین حساس‌ترین گروه آبزیان به سیانید هستند که در غلظت‌های بالا‌تر از g/L 20 مرگ و میر بالایی ایجاد می‌شود. تماس ماهیان با یون سیانید سبب بروز استرس، افزایش مرگ و میر و بالا رفتن قابل توجه بار متابولیکی می‌شود. رودناز یک آنزیم میتوکندریایی عمومی در پروکاریوت‌ها و یوکاروت‌ها می‌باشد که یون سیانید را با تبدیل آن به تیوسیانات، سم‌زدایی می‌نماید. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه توزیع بافتی آنزیم رودناز در بافت‌های مختلف 4 گونه از ماهیان بومی شامل برزم، بنی، شیربت و گطان می‌باشد. روش کار: در مطالعه حاضر 10 نمونه از هر گونه ماهی (در مجموع 40 نمونه) با میانگین طول 5/6± 5/32 و میانگین وزن110 ± 440 گرم از چهار منطقه ذخیره صید رودخانه کارون  شامل گتوند، شوشتر، دارخوین و اهواز  جداسازی شدند. فعالیت آنزیم رودناز در بافت‌های کبد، کلیه، آبشش و روده‌ها اندازه‌گیری شد. واحد فعالیت آنزیم بر اساس میکرومول تیوسیانات تولید شده در مدت یک دقیقه در دمای 37 درجه سانتی‌گراد و 2/9= pH محاسبه و بر اساس واحد U/mg پروتئین ارایه گردید. نتایج: فعالیت آنزیم رودناز در تمام بافت‌های مورد مطالعه و با مقادیر متفاوت تایید گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیم در کبد و کلیه و پس از آن در آبشش و روده‌ها بدست آمد. فعالیت ویژه آنزیم در محدوده 337/0-135/0 در کبد، 262/0-113/0 در کلیه، 157/0-121/0 در آبشش و162/0-094/0در روده‌ها بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که آنزیم رودناز در بافت‌های مختلف گونه‌های مورد مطالعه بیان می‌شود و ممکن است در اعمال فیزیولوژیک مختلف نقش داشته باشد که تعیین دقیق این اعمال نیازمند تحقیقات بیشتر می‌باشد.