ارزیابی تفاوت های جنسی از نظر سطوح فاجعه پنداری درد در والدین کودکان مبتلابه سردرد

زمینه و هدف: یکی از عواملی که در روابط بین‌فردی و بستر روانی- اجتماعی کودک و والدین در حوزه درد مزمن، دارای اهمیت است، الگوی تفکر فاجعه ­پندار است. هدف این پژوهش بررسی تفاوت ­های وابسته به جنس در میزان فاجعه ­پنداری مادران و پدران با کنترل اثر شدت سردرد کودکان بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی، از نوع علی مقایسه­ای بود. جامعه آماری شامل تمامی والدین کودکان مبتلابه سردرد شهر تهران در سال 1395 بود. در این مطالعه 210 مادر و پدر (117 مادر و 93 پدر) دارای فرزند مبتلابه سردرد مزمن، نسخه والدین پرسشنامه فاجعه ­پنداری درد (گوبرت و همکاران، 2006) را تکمیل کردند و به‌وسیله مقیاس درجه ­بندی عددی، شدت سردرد کودک خود در سه‌ماهه قبل از پژوهش را گزارش کردند. تحلیل داده­ ها با استفاده از روش­ های تی مستقل، تحلیل واریانس چندمتغیره و یک ­متغیره و همچنین تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته­ها: یافته ­ها حاکی از آن بود که مادران نسبت به پدران فاجعه ­پندارتر بودند (018/0=p). تحلیل واریانس چندمتغیره تفاوت معنادرای را از لحاظ جنسیت والدین در خرده­ مقیاس­ های نشخوار و بزرگ­نمایی/ درماندگی نشان نداد؛ اما تحلیل واریانس یک ­متغیره نشان داد که مادران و پدران در خرده ­مقیاس بزرگ‌پنداری/ درماندگی تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (021/0 = p). با کنترل اثر شدت سردرد، همچنان تفاوت معناداری در متغیر فاجعه ­پنداری بین مادران و پدران مشاهده شد (037/0 = p). نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تفاوت مادران در فاجعه ­پنداری نسبت به پدران می­تواند دارای عللی به غیر از شدت درد کودک باشد.