ارزیابی تحمل به تنش شوری اکوتیپ‎های مختلف رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)

برای بررسی آثار شوری بر جوانه‎زنی رازیانه[1]، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی با 3 تکرار و 2 فاکتور A شامل 10 اکوتیپ سردشت، سقز، کرمان، تبریز، سبزوار، روم، خوسف، بجنورد، مشهد و شبستر و B، 5 سطح شوری 1، 3، 5، 7 و 9 دسی‎زیمنس بر متر کلرید‎سدیم، در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1393 اجرا شد. صفات مدنظر شامل طول، وزن تر و خشک ریشه‏چه، ساقه‏چه و گیاهچه، طول ریشه‎چه/ ساقه‎چه، شاخص بنیۀ‎ بذر، درصد و سرعت جوانه‏زنی بود. براساس تجزیۀ واریانس، اکوتیپ‎ها در بیشتر صفات به‌جز وزن تر گیاهچه، وزن خشک ریشه‎چه و سرعت جوانه‎زنی در سطح 1 درصد اختلاف معنا‎دار داشتند. در مقایسۀ میانگین اکوتیپ‎ها، کرمان با طول ریشه‎چه، ساقه‎چه و گیاهچه، شاخص بنیۀ بذر، سرعت و درصد جوانه‎زنی نسبتاً بالاتر، متحمل‎ترین اکوتیپ به شوری بود. در مقایسۀ میانگین سطوح شوری، بین سطوح در بیشتر صفات جز وزن خشک ریشه‏چه تفاوت معنا‏داری وجود داشت. تجزیۀ خوشه‎ای اکوتیپ‎‎ها، آن‎ها را در دو خوشۀ مجزا گروه‎بندی کرد. [1]. Foeniculum vulgare