ارزیابی تجدیدسازمان حکمروایی پیشنهادی برای مدیریت یکپارچه مناطق کلان‏شهری ایران

از زمان طرح موضوع مدیریت مجموعه‏های شهری در ایران، پیشنهادات متعددی برای تجدید سازمان حکمروایی چه از سوی دولت و چه از سوی پژوهشگران شهری برای اداره یکپارچه این مناطق پیشنهاد شده است. هدف مقاله حاضر طرح و بحث یک چارچوب نظری است که علی‏الاصول باید در هرگونه تجدید سازمان و بازطراحی نظام­های حکمروایی شهری و کلان‏شهری مد نظر قرار گیرد. فقدان این ملاحظه، پیشنهادات اصلاحی ما را فاقد پشتوانه علمی و عقلایی نموده و بغرنجی اجرای این پیشنهادات را بسیار افزون­تر خواهد کرد. یافته­های مقاله حاکی از این است که پنج اصل عام باید در پیشنهادات اصلاحی و ارزیابی هر نوع تجدید سازمان حکومت‏های محلی مورد ملاحظه قرار گیرند: الف) صرفه‏های ناشی از مقیاس، ب) درونی‏کردن اثرات بیرونی، ج) تضمین برابری، د) پاسخ­دهی و پاسخ­گویی، و ه) تفویض وظایف به پایین‏ترین و کارآمدترین سطح حکومتی. اگر تجدید سازمان حکومت محلی مورد نظر با هدف تاسیس «حکومت کلان‏شهری دوسطحی» صورت می­گیرد، بازتاب پنج اصل عام فوق را باید در تدبیر اندیشی برای پنج عرصه زیر دنبال کرد: الف) اندازه قلمرو حکومت کلان‏شهری، ب) اندازه و مرزهای واحدهای حکومتی خردتر، ج) تقسیم مسئولیت­ها بین دو سطح حکومتی، د)نوع نمایندگی و مشروعیت حکومت کلان‏شهری، ه) ترسیم روابط بین‏حکومتی.