ارزیابی تاثیر محلول های مختلف نگهداری و استریل دندان کشیده شده بر روی استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا

مقدمه: در مطالعات آزمایشگاهی، اغلب از دندان های کشیده شده استفاده می شود که حاوی انواع میکروارگانیسم ها بوده و خطر انتقال عفونت را به دنبال دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر محلول های ضدعفونی کننده نگهداری دندان بر استحکام باند برشی پیوند کامپوزیت به مینا بود. مواد و روش ها: از 60 دندان پره مولر انسانی بدون پوسیدگی و ترک در این مطالعه استفاده شد. بر مبنای نوع محلول نگهداری، زمان انجام پروسه باند کامپوزیت به مینا و عامل اتوکلاو شدن، نمونه ها به صورت تصادفی در یکی از گروه های زیر قرار داده شدند: (1) دندان های تازه کشیده شده (بدون قرارگیری در محلول نگهداری و اتوکلاو)؛ (2) دندان های تازه کشیده شده همراه با اتوکلاو؛ (3) 6 ماه نگهداری در کلرامین بدون اتوکلاو؛ (4) 6 ماه نگهداری در کلرامین همراه با اتوکلاو؛ (5) 6 ماه نگهداری در تیمول بدون اتوکلاو؛ (6) 6 ماه نگهداری در تیمول همراه با اتوکلاو. سپس پروسه باندینگ کامپوزیت به مینا انجام شد و استحکام باند آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نوع شکست هم در هر مورد تعیین گردید. آنالیز داده ها توسط تست Two-way ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه 5/11 در سطح معنی داری 05/0 صورت گرفت. یافته ها: نوع محلول نگهداری (818/0P=) و اتوکلاو (221/0P=) تاثیری بر نتایج استحکام باند نداشت. در نمونه های اتوکلاو شده نوع شکست کوهزیو مینایی بیشتر از نمونه های اتوکلاو نشده بود. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، اتوکلاو و نوع محلول نگهداری، تاثیری بر استحکام باند کامپوزیت به مینای دندان در مقایسه با دندان های تازه کشیده نداشت. اما استفاده از اتوکلاو باعث افزایش شکست کوهزیو مینا شده بود.