ارزیابی تاثیر غلظت‌های زیر حدکشنده دیازینون و آندوسولفان بر پاسخ بویایی تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) انگشت‌قد با استفاده از محرک‌های بویایی

هدف بررسی حاضر یافتن تاثیر غلظت­های زیر حدکشنده­ دیازینون و آندوسولفان (آفت­کش­های کشاورزی) بر پاسخ بویایی بچه تاس‌ماهیان ایرانی (Acipenser persicus) انگشت‌قد بود. در این مطالعه، محدوده وزنی بچه ماهیان 9-7 گرم و دامنه طولی 13-10 سانتی­متر بود. برای مطالعه کمی و کیفی اثرات محیطی بر پاسخ‌های بویایی، از اسیدهای آمینه گلیسین و آلانین (با غلظت 001/0 مول بر لیتر به عنوان محرک بویایی)، عصاره دافنی (شاهد مثبت) و آب معمولی (شاهد منفی) هر یک با پنج تکرار استفاده شد. پاسخ­های بویایی بچه ماهیان در آب معمولی کارگاه و غلظت­های زیر حدکشنده 10LC و 50LC1/0 دیازینون و آندوسولفان بعد از 24، 48 و 96 ساعت نگهداری، مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، پاسخ­های بویایی به محرک‌های بویایی در هر دو غلظت 10LC و 50LC1/0 دیازینون با افزایش غلظت و گذشت زمان نسبت به شاهد روند کاهشی نشان داد. غلظت 50LC1/0 آندوسولفان، موجب کاهش بیشتری در پاسخ بویایی نسبت به شاهد شد. این نتایج پیشنهاد می‌کنند که عوامل محیطی بر پاسخ‌های بویایی در تاس‌ماهی ایرانی موثر هستند.