ارزیابی تاثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR بر ویژگی های کاربردی چوب پلیمر صنوبر

Authors

  • آیسونا طلائی استادیار گروه علوم و صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران
  • محمدهادی رضوانی دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران.
Abstract:

در این پژوهش ارزیابی تأثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR بر ویژگی‌های کاربردی چوب صنوبر باهدف استفاده به‌عنوان چوب- پلیمر موردبررسی قرار گرفت. فرایند اصلاح شیمیایی چوب به روش آغشته سازی با Polycrease ECR در دو سطح وزنی 30 و 50 درصد، مدت‌زمان 24 ساعت و درجه حرارت 120 درجه سانتی‌گراد انجام گرفت. ویژگی‌های کاربردی شامل درصد افزایش وزن، تورم حجمی، جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت (8 هفته)، مقاومت به خمش و مدول الاستیسیته، فشار موازی الیاف، مقاومت برشی و مقاومت انفصالی پیچ موازی الیاف مطابق با استاندارد ASTM اندازه‌گیری شدند. پردازش آماری داده‌ها با روش تحلیل واریانس دوگانه (ANOVA) در قالب طرح کاملاً تصادفی صورت گرفت. نتایج حاصل از اندازه‌گیری مقاومت نمونه‌های اصلاح‌شده با نمونه‌های شاهد مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR تأثیر معنی‌داری بر خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه‌های تیمار شده نسبت به نمونه‌های شاهد داشته است. میزان مقاومت مکانیکی نمونه‌های شاهد نسبت به نمونه اصلاح‌شده بیشتر بود. اصلاح شیمیایی در سطح 30 درصد باعث کاهش جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت شد. کاهش مقاومت‌های مکانیکی قابل‌ملاحظه نبود. مشاهده شد که اصلاح شیمیایی با Polycrease ECRدر سطح 30 درصد در مقایسه با 50 درصد، خواص فیزیکی و مکانیکی بالاتری داشته است. به‌طورکلی، بیشترین تأثیر اصلاح شیمیایی با Polycrease ECR در خواص فیزیکی نمونه‌ها (درصد جذب آب و واکشیدگی حجمی طولانی‌مدت) مشاهده گردید.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه اثر اصلاح با ترکیبات سیلانی مختلف بر ساختار شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکی چوب صنوبر

این تحقیق با هدف مقایسه اثر تترااتوکسی‌سیلان و وینیل‌تری‌اتوکسی‌سیلان بر ساختار شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکی چوب صنوبر انجام شد. نمونه‌های آزمونی به شاهد، اصلاح با ترکیبات سیلانی، سیلان وینیلی/آغازگر بنزوئیل‌پراکساید و تلفیق سیلان/بنزوئیل پراکساید تفکیک شدند. واکنش ماده اصلاح‌کننده به تغییر ساختار شیمیایی، افزایش دانسیته و حجیم‌شدگی انجامید. افزایش وزن در اصلاح وینیل‌تری‌اتوکسی‌سیلان بیش از...

full text

تعیین شرایط بهینه اصلاح شیمیایی چوب صنوبر (Populus deltoides) با گلوتارآلدئید و خواص فیزیکی فرآورده

این تحقیق با هدف تعیین شرایط بهینه اصلاح شیمیایی چوب صنوبر با گلوتارآلدئید و اثر آن بر خواص فیزیکی فرآورده انجام‌شد. نمونه‌های آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D1037 تهیه گردیدند و در سیلندر آزمایشگاهی با گلوتارآلدئید در غلظت 10درصد به روش خلا-فشار اشباع شدند. واکنش اصلاح به دو روش گرمادهی در سیلندر (هیدروترمال) به مدت 4 ساعت و گرمادهی با آون در 4 سطح زمانی 4، 12، 24 و 48 ساعت انجام گردید. افزایش ...

full text

تاثیر اصلاح شیمیایی آرد چوب بر ویژگی های نانوکامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن – نانو سیلیس

این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر تیمار شیمیایی آرد چوب بر ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانوکامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن– نانو سیلیس انجام گردید. برای این منظور، آرد چوب با بنزیل کلرید و هیدروکسید سدیم، تیمار شیمیایی شدند. جهت اطمینان از انجام اصلاح شیمیایی، آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) بر روی آرد چوب اصلاح شده و بدون تیمار انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی...

full text

مقایسه عملکرد کاتالیزورهای مختلف در اصلاح شیمیایی چوب صنوبر با گلوتارآلدئید

در این پژوهش اثر کاتالیزورهای مختلف در اصلاح شیمیایی چوب صنوبر با گلوتارآلدئید و خواص فیزیکی فرآورده حاصل مورد بررسی قرار گرفتند. اسید هیدروکلریک و نمک‌های محلول در آب کلریدروی، کلریدکلسیم، کلریدآمونیوم، کلریدمنیزیم به میزان 5/12 درصد و نمک‌های اکسید‌آلومینیوم، اکسید‌سیلیس و نانوکسیدروی به میزان 1درصد برمبنای وزن گلوتارآلدئید استفاده شدند. پس از 48ساعت گرمادهی در آون، افزایش‌وزن ناشی از اصلاح ب...

full text

ارزیابی تاثیر شرایط فرایند تیمار گرمایی بر ویژگی های مکانیکی چوب صنوبر(populus deltoides)

در این پژوهش تیمار گرمایی چوب صنوبر در دو محیط­ فراگیر متفاوت (آب و بخارآب) در دمای c°185 به مدت 1 و 3 ساعت در مخزن مخصوص بخارزنی انجام شد. چگالی و مقاومت های مکانیکی آزمونه­های تیمار­شده در این دو فرایند با یکدیگر مقایسه شدند. کاهش چگالی در آزمونه­های تیمار­شده به روش آب­گرمایی به نسبت بیشتر از آزمونه­های تیمار­شده به روش بخار­گرمایی بود. مدول کشسانی به­جز در تیمار آب­گرمایی 1 ساعت، روند کاهشی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 32  issue 1

pages  33- 46

publication date 2017-04-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023