ارزیابی تأثیر استفاده از شاخص‎های تحلیل تکنیکی بر بازده‎ی سهام‎داران

قابلیت پیش‎بینی قیمت سهام و استراتژی مناسب برای معامله‎ی سهام، موضوع بسیاری از تحقیقات است. یکی از مباحث مورد توجه در این حوزه، تحلیل تکنیکی می‎باشد. در این مقاله‎، اثر بخشی شاخص‎های تکنیکی با مقایسه‎ی بازده‎ی حاصل از به‌کارگیری آن‎ها با بازده‎ی حاصل از روش خرید و نگهداری از طریق آزمون مقایسه‎ی زوجی بررسی شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‎ها نشان می‎دهد که در سال 82 بازده‎ی استراتژی خرید و نگهداری از شاخص‎های تکنیکی، بیش‎تر و در سال‎های 83 و 84 کم‎تراست، که می‎توان آن ‎را به تغییر در شرایط بازار نسبت داد. هم‎چنین از طریق آزمون اندازه‎های تکراری تفاوت در بازده‎ی حاصل از شاخص‎های تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال‎های مورد تحقیق بررسی شده است. نتایج نشان می‎دهد که بین متوسط بازده‎ی حاصل از شاخص‎‎های تکنیکی (به جزشاخص RSI) و متوسط بازده‎ی حاصل از روش خرید و نگهداری طی سال‎های 82 تا 84 تفاوت معنی‎داری وجود دارد. در نهایت برای ارائه‎ی نظری در مورد نوسان (پراکندگی) بازده‎ی حاصل از شاخص‎های نه‎گانه‎ی مورد بررسی، نسبت به نوسان بازده روش خرید و نگهداری، ضریب تغییرات بازده‎ی حاصل از به‌کارگیری نماگر‎های نه گانه‌ی تکنیکی و روش خرید و نگهداری طی سال‎های مورد پژوهش محاسبه شد. نتایج نشان می‌دهد که برخی از شاخص‎های مورد استفاده در این مقاله از پراکندگی بیش‎تری نسبت به روش خرید و نگهداری و برخی از آن‎ها از پراکندگی نسبی کم‎تری برخوردار بوده‎اند، هم‎چنین شاخص استوکاستیک با متوسط ضریب تغییرات 1.63، با ثبات ترین و شاخص میانگین متحرک موزون با متوسط ضریب تغییرات 6.99، بی‎ثبات‎ترین استرتژی معامله طی سال‎های 82 تا 84 و در مورد شرکت مورد بررسی است. طبقه‎بندی JEL: C12، C32، G10، R53