ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر درجه-روزهای گرمایشی و سرمایشی ایران

انرژی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخص‎های زیست‌محیطی و اقتصادی توسعة پایدار، از شرایط تغییر اقلیم تأثیر می‌پذیرد ؛ افزون بر این، تغییرات درجه-روزهای سرمایشی و گرمایشی، از عوامل اصلی افزایش یا کاهش مصرف سوخت و انرژی به حساب می‌آید. به منظور ارزیابی پتانسیل تغییرات درجه-روزهای گرمایشی و سرمایشی کشور تحت تأثیر تغییر اقلیم، ابتدا داده‎های دمای روزانة 44 ایستگاه سینوپتیک کشور طی دورة آماری 2005-1976 استخراج شد؛ همچنین، داده‎های روزانة ریزگردانی دینامیک پروژة کوردکس با دقّت مکانی 44/0×44/0 درجه برای خروجی سه مدل منطقه‎ای سی.‎اِن‎.آر.‎اِم، ای.سی.اِرث و جی.اِف.دی.اِل، تحت دو خطّ سیر 5/4 و 5/8 واداشت تابشی استخراج شد. برونداد مدل‎ها، افزایش نیاز سرمایشی در افق‎های 2030-2020 و 2050-2040 را شبیه‎سازی می‎کنند. بیشترین افزایش در مناطق پست سواحل جنوبی و به‌ویژه جنوب شرقی کشور و مناطق مرکزی و به صورت خفیف‎تر در سواحل شمال قابل انتظار است و در مقابل وضعیّت ثبات و کاهش اندک نیاز سرمایشی در ارتفاعات البرز و زاگرس و کاهش نیاز گرمایشی برای کشور در افق‎های یادشده پیش‌بینی می‎شود. بیشترین کاهش در مناطق کوهستانی البرز، زاگرس و آذربایجان قابل انتظار است و در مقابل، وضعیّت ثبات و افزایش خفیف نیاز گرمایشی در مناطق پست و ساحلی جنوب و به صورت موضعی در مرکز و سواحل شمال قابل پیش‎بینی است. در مجموع، نتایج بیانگر افزایش نیاز سرمایشی (حداقل 23 و حداکثر 47 درصدی) و کاهش نیاز گرمایشی (حداکثر 9 و حداکثر 17 درصدی) کشور در دو افق 2030-2020 و 2050-2040 در هر دو خطّ سیر 5/4 و 5/8 است.