ارزیابی اثربخشی آموزش مراقبت از بیمار بر کیفیّت زندگی مراقبان بیماران مبتلا به سکته‌ی مغزی کارآزمایی میدانی تصادفی

زمینه و هدف: مراقبت از بیمار مبتلا به سکته مَغزی، می­تواند ابعاد مختلف زندگی مراقبان و ازهمه مهم­تر، کیفیّت زندگی آنان را تحت تأثیر قراردهد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیّر آموزش مراقبت از بیمار مبتلا به سکته­ی مغزی بر کیفیّت زندگی مراقبانِ آن‌ها انجام شد. موادّ و روش­ها:این مداخله­ی کارآزماییِ میدانیِ تصادفی­شده درسال 1393 بر روی 120مراقب بیمار مبتلا به سکته­ی مغزی بستری در بیمارستان واسعی سبزوار انجام شد. واحدهای پژوهش با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (60 نفر) و کنترل (60 نفر) تقسیم شدند. پرسش­نامه­ی کیفیت زندگی(SF-36)توسط مراقبین، قبل و یک­ماه پس از آموزش تکمیل گردید. داده­ها با آزمون کای2، ویلکاکسون، تی زوجی و تی مستقلدر سطح معناداری 5 صدم مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته­ها: نمرات ابعاد کیفیّت زندگی مراقبان، یک­ماه بعد از آموزش در گروه مداخله  به­طور معناداری بیش­تر از گروه کنترل نشان­داده­شد. بیشترین تفاوت در ابعاد سلامت عمومی(0001/0>P) و ایفای نقش جسمی(0001/0>P) و ایفای نقش هیجانی(0001/0>P) مشاهده گردید. نتیجه­گیری: آموزش مراقبت از بیمار به مراقبان بیماران مبتلا به سکته­ی مغزی، منجر به افزایش آگاهی و مهارت آن‌ها  در مراقبت از بیمار و در نتیجه موجب بهبود کیفیّت زندگی آن‌ها گردید. بنابراین، اهمیّت آموزش مهارت­های مراقبتی پرستاران به مراقبان بیماران، باید بیش از پیش مورد توجّه قرارگیرد.