ارزیابی اثرات منابع انرژی تجدیدپذیر در چهارچوب برنامه‌ریزی توسعه تولید از دیدگاه پدافند غیرعامل و رفاه اجتماعی

صنعت برق بعنوان یک صنعت زیربنایی و مادر، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی دارد. در این راستا، پیوستگی در عرضه تقاضا، اطمینان در ارائه خدمات، پایین نگه‌داشتن قیمت انرژی، دست‌یابی به استانداردهای کیفی، کاهش خطرات زیست‌محیطی و حفظ موقعیت استراتژیک سیستم‌های قدرت، مستلزم برنامه‌ریزی‌های مدونی است که باید توسط مسئولان انجام گیرد. در مقاله پیش‌رو، با در نظر داشتن مشارکت منابع تجدیدپذیر در تامین تقاضا، اهمیت درتظر گرفتن این منابع در برنامه‌ریزی توسعه از دو دیدگاه بررسی می‌شود: دیدگاه اول: پدافند غیرعامل و لزوم پراکندگی و ابعاد کم منابع در تامین انرژی، دیدگاه دوم: رفاه اجتماعی و لزوم در نظر گرفتن اثر آلاینده‌های ناشی از بخش تولید بر اجتماع. بر این اساس ابتدا یک مدل جامع برای برنامه‌ریزی توسعه تولید ارائه و با اعمال الگوریتم جستجوی گرانشی به آن، استراتژی بهینه توسعه تعیین می‌شود. سپس با توجه به نتایج بدست‌آمده، به بررسی دیدگاه‌های مطروحه پرداخته می‌شود.