ارزیابی اثرات مصرف اسید سالیسیلیک بر رشد، عملکرد و برخی خصوصیات بیوشیمیایی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) تحت سه رژیم آبیاری مختلف

استفاده از اسید سالیسیلیک برای کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی و بهبود شاخص­های فیزیولوژیکی گیاه در مناطق خشک و نیمه‌خشک از مدیریت­های مفید جهت کشت گیاهان دارویی ازجمله زیره سبز است. ازاین‌رو آزمایشی به‌صورت کرت­های خردشده بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی شامل سه سطح فراهمی آب، 50 (شاهد)، 100 و 150 (تنش خشکی) میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به‌عنوان عامل اصلی ومحلول‌پاشی اسید سالیسیلیک (صفر به‌عنوان شاهد، 1 و 3 میلی­ مولار) به‌عنوان عامل فرعی در سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که سطوح مختلف فراهمی آب، اسید سالیسیلیک و اثر متقابل آن‌ها بر رشد و نمو گیاه زیره سبز مؤثر بودند.تنش خشکی سبب کاهش میزان رنگیزه کلروفیل a گردید، درحالی‌که میزان پرولین و کربوهیدرات را افزایش داد. کاربرداسید سالیسیلیک باعث افزایش صفاتی مانند رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی و هیدرات­های کربن گردید. اثر متقابل فراهمی آب و اسید سالیسیلیک بر تمامی صفات به­ جز هیدرات‌کربن و کلروفیل a معنی­ دار شد و بیشترین عملکرد دانه (98.9 گرم در مترمربع) در تیمار انجام آبیاری پس از 50 میلی‌متر تبخیر از تشتک و محلول‌پاشی 1 میلی ­مولار اسید سالیسیلیک به دست آمد. با توجه به مشاهدات این تحقیق می­توان نتیجه گرفت که استفاده از اسید سالیسیلیک راهکاری مناسب به‌منظور افزایش مقاومت گیاه زیره سبز در برابر تنش خشکی است.