ارزشیابی فرآیند برنامه های آموزش مداوم از دیدگاه پزشکان شرکت کننده در برنامه های مدون

  مقدمه: یادگیری مداوم و به روزکردن اطلاعات و مهارت­های مرتبط با مسایل بهداشتی که با سلامت جامعه  سروکار دارد ازجمله محورهای مورد بحث در سازمان جهانی بهداشت است. ارزشیابی و قضاوت پیرامون فرایند آموزش مداوم به عنوان یکی از راهکارهای عملی سنجش میزان دستیابی به اهداف آموزشی همواره مورد تایید می­باشد. این مطالعه با هدف ارزشیابی فرآیند برنامه­های آموزش مداوم از نگاه پزشکان شرکت­کننده در برنامه­های مدون انجام گرفته است.   روش­ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل 132نفر از پزشکان شرکت­کننده در سه برنامه مجزا از مجموعه برنامه­های مدون ویژه پزشکان عمومی درسال 89-88 بود. ابزار گردآوری اطلاعات برگرفته از پرسشنامه ارائه شده از سوی اداره کل آموزش مداوم جامعه پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی به منظور ارزشیابی برنامه­های آموزش مداوم بود. روایی این پرسشنامه با روایی محتوا، و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (92/0) تایید گردید. اطلاعات پس از جمع­آوری از طریق نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.   یافته­ها: در ارزیابی فرآیند برنامه­های مدون 43درصد پزشکان موفقیت برنامه­ها را از نظر تحکیم اطلاعات، مطلوب و همچنین شرکت­کنندگان محتوای مطالب ارائه شده را از نظر استفاده از مطالب جدید علمی، تناسب برنامه­ها را با نیازهای شغلی و2/46 درصد توالی مناسب و منطقی سخنرانی­ها و همچنین شرایط و امکانات محیط اجرای برنامه­ها را متوسط ارزیابی نمودند. پزشکان شرکت­کننده در برنامه به ترتیب اولویت مهم­ترین انگیزه شرکت کننده در برنامه آموزشی را کسب امتیاز، بروزکردن اطلاعات ابراز داشته و مناسب­ترین روش برگزاری برنامه­های آموزش مداوم را بحث گروهی، معرفی بیمار و سخنرانی و از نظر شیوه اجرا خودآموز، سمینار؛  مدون و آموزش مجازی می دانستند   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های پژوهش حاضر و نتایج تحقیقات مشابه و ضرورت انجام برنامه آموزش مداوم جامعه پزشکی با هدف بروز کردن اطلاعات و مهارت­های مرتبط شرکت­کنندگان به نظر می­رسد بکارگیری شیوه­های مطلوب آموزشی، تعیین اولویت­های نیازهای آموزشی مشولین آموزش مداوم جامعه پزشکی و انتخاب موضوعات برنامه­های مدون براساس نیازهای آموزشی در یک بستر مناسب آموزشی از نظر فضای فیزیکی و تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی می­تواند سبب افزایش کارآیی و اثر بخشی برنامه­ها گردند.