ارتباط پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران

هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین پرخاشگری با مهارت‌های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران بود. به همین منظور از بین 300 نفر از منجیان غریق به‌صورت خوشه‌ای و تصادفی ساده و براساس جدول مورگان، 169 نفر به‌عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ازلحاظ هدف جمع‌آوری داده‌ها کاربردی، ازنظر زمان، حال‌نگر و نحوۀ جمع‌آوری داده‌ها به‌شکل میدانی بوده است. برای اجرای این تحقیق از پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری (1992) و مهارت‌های ارتباطی بارتون جی (1990) و پرسشنامۀ اطلاعات فردی استفاده شد. به‌منظور توصیف متغیرهای تحقیق از شاخص‌های آمار توصیفی استفاده شد. برای تعیین توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد پرخاشگری با مهارت‌های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران ارتباط معناداری ندارد.