ارتباط جهت گیری مذهبی با سلامت روان در دانش آموزان شهر کرمانشاه

زمینه و هدف: جهت گیری مذهبی یکی از عواملی است که با سلامت معنوی ارتباط دارد و می تواند منجر به سلامت روانی و معنوی گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان در بین دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود که با مشارکت 360 نفر از دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه در سال 1397 انجام گردید. نمونه ها به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد سلامت روان (GHQ) و نگرش مذهبی براهنی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی‎داری برای کلیه تحلیل ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: سلامت روان دانش آموزان در سطح متوسطی قرار داشت و از بین مولفه های سلامت روان، اضطراب در دانش آموزان از سطح بالایی برخوردار بود. جهت گیری مذهبی در دانش آموزان از سطح مطلوبی برخوردار بود. جهت گیری مذهبی با اختلالات سلامت روان و مولفه هایش ارتباط معکوس و معنادار داشت. استنتاج: با توجه به ارتباط معنادار بین جهت گیری مذهبی با سلامت روان و مولفه هایش در دانش آموزان، بهتر است برنامه ریزان و مسئولین وزارت آموزش و پرورش کشور، مشاورین مدارس و مربیان پرورشی در برنامه ریزی های آموزشی خود برای دانش آموزان، بر نقش اعتقادات مذهبی در سلامت روان تأکید بیشتری داشته باشند.