ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی و تنش شغلی با میزان فرسودگی شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی

زمینه و اهداف: ۴۰ درصد افراد در جوامع پیشرفته به فرسودگی شغلی مبتلا هستند. فرسودگی شغلی ناشی از تنیدگی و فشارهای عصبی است که در نقش سازمانی فرد موثر است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی و تنش شغلی با میزان فرسودگی شغلی اعضای هیئت‌علمی دانشکده‌های علوم پزشکی کشور است. روش بررسی: مطالعۀ حاضر پژوهشی توصیفی از نوع مقطعی و همبستگی است که ۲۳۱ نفر از کلیۀ اعضای هیئت‌علمی مشغول به تدریس در دانشکده‌های علوم پزشکی کشور در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ را شامل می‌شود. از آن میان ۱۳۶ نفر حجم نمونه با جدول مورگان تعیین شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از سه پرسش‌نامۀ استاندارد (پرسش‌نامۀ فرسودگی شغلی ماسلاچ، پرسش‌نامۀ نئو فرم کوتاه مک کرا و کاستا و پرسش‌نامۀ تنش شغلی) انجام شد. داده‌ها هم در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته‌ها: بین عوامل تنش فردی و عوامل تنش سازمانی با فرسودگی شغلی رابطۀ معنی‌داری وجود دارد. همچنین بین ویژگی‌های شخصیتی با فرسودگی شغلی، تنش فردی و تنش سازمانی رابطۀ معنی‌داری وجود دارد. بین ویژگی‌های جمعیت‌شناسی با تنش فردی، تنش سازمانی و فرسودگی شغلی هیچ رابطه‌ای وجود نداشت؛ اما زنان و مردان از نظر ویژگی‌های شخصیتی تفاوت داشتند. زنان نسبت به مردان گشودگی، مقبولیت و وظیفه‌شناسی بیشتری داشتند. نتیجه‌گیری: در فرسودگی شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، عوامل تنش فردی و سازمانی موثر است. این تاثیر با ویژگی‌های جمعیت‌شناسی هیچ ارتباطی ندارد. همچنین ویژگی‌های شخصیتی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی در فرسودگی شغلی آنها موثر است. علاوه بر این استادان زن نسبت به استادان مرد گشودگی، مقبولیت و وظیفه‌شناسی بیشتری داشتند.