ارتباط بین سطح سرمی روی با نتایج الاستوگرافی بدست آمده از فیبرواسکن در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

سابقه و هدف: روی یکی از عناصر ضروری برای بسیاری از اعمال حیاتی بدن از جمله تنظیم بیان ژن، فعالیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی، متابولیسم پروتئین ها و نوکلئیک اسیدها می باشد. از آنجائیکه بسیاری از افراد در مراحل پیشرفته بیماری های کبدی از جمله سیروز کبدی دچار کمبود روی می شوند، این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سفتی کبد و سطح سرمی روی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی صورت گرفت. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی بر روی 40 بیمار مبتلا به کبد چرب غیرالکلی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان امام خمینی شهر اهواز در سال 1395 انچام شد. متغیرهای سن، جنس، سطح سرمی روی و میزان شدت فیبروز کبد(بر مبنای مقیاس METAVIR) به روش الاستوگرافی توسط فیبرواسکن اندازه گیری و ثبت شدند. سطح سرمی روی در سنین و درجات متفاوت سفتی کبد مقایسه و آنالیز شد. یافته ها: در این مطالعه تعداد مردان 26 بیمار (65%) بود. میانگین سن بیماران 9/4±45/07 سال، میانگین سطح سرمی روی 8/1±81/4 و میانگین درجه سفتی کبد 2/1±6/5 کیلوپاسکال بود. سطح سرمی روی با درجه سفتی کبد ارتباط معکوس و قوی داشت (0/0001>p، 0/9 -=r). همچنین با افزایش سن درجه سفتی کبد افزایش (0/01=p، 0/5- = r) و سطح سرمی روی کاهش یافت (0/01=p، 0/5 -=r). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی سطح سرمی روی با پیشرفت فیبروز کبدی کاهش پیدا می کند.