ارتباط بین اضطراب و کیفیت خواب در بیماران همودیالیزی شهر برازجان در سال 1393

زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی، با­ مشکلات روان­شناختی و تنش­زا­ی متعددی همچون اختلال خواب و اضطراب مواجه هستندکه تهدیدی علیه سلامتی آن ها بوده و از نظر بالینی قابل توجه است. لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه کیفیت خواب و اضطراب در بیماران همودیالیزی انجام شد.     روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 74 بیمار تحت درمان با همودیالیز بیمارستان 17 شهریور برازجان در سال 1393 انجام شد. بیماران واجد شرایط با روش سرشماری وارد مطالعه شدند و داده­ها از طریق پرسشنامه­کیفیت خواب پیتزبرگ و اضطراب حالت اسپیل­برگر جمع­آوری و با استفاده از آزمون­های t، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی تحلیل شد.     یافته ها: اکثر بیماران (2/89 درصد) اضطراب متوسط داشتند و کیفیت خواب 3/63 درصد آنان پایین بود. میانگین اضطراب و کیفیت خواب بیماران به ترتیب 5/6±49 و 4/2±7/11 بود. ضریب همبستگی بین اضطراب وکیفیت خواب بیماران 515/0 بود (001/0=p). با طبقه بندی بر روی متغیرهای مداخله­گر، بین اضطراب و کیفیت خواب همبستگی قابل توجه ای مشاهده­ شد، به طوری که با افزایش اضطراب، ابعاد کیفیت خواب ذهنی، تاخیر در به خواب رفتن و طول ­مدت خواب، اختلالات خواب تحت ­­تاثیر قرارگرفته و سطح کیفیت خواب بیماران کاهش می­یافت، اما بین اضطراب وکیفیت خواب با استفاده از داروهای خواب­آور و اختلال عملکرد روزانه همبستگی معنی­داری مشاهده نشد.     نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بین اضطراب و کیفیت خواب بیماران، هر عاملی که منجر به بهبود یکی از این حالات شود، می تواند عارضه دیگر را تحت تاثیر قرار ­دهد.