ارائه مدلFCD محلی جدید مبتنی بر آستانه گذاری محلی به منظور برآورد تاج پوشش جنگل در مناطق بزرگ

مدل نگارگر انبوهی تاج‌پوشش جنگلی (FCD) یکی از روش­ های مرسوم سنجش از دوری در ارزیابی تراکم جنگل است. دو ضعف بزرگ این مدل عدم امکان پیاده­ سازی برای سنجنده ­های فاقد باند حرارتی و دقت مکانی پایین نتایج حاصل از آن در جنگل­ های جلگه­ ای بخصوص در محدوده های مطالعاتی بزرگ مقیاس می­ باشد. هدف اصلی این پژوهش گسترش و بهبود این مدل بر اساس دو ایده می­ باشد. در ایده اول شاخص حرارت مورد استفاده در این مدل را با دو شاخص NLI و GNDVI، که بر اساس یک آزمون آماری مناسب تشخیص داده شدند، جایگزین شدند. بدین ترتیب اجرای این مدل برای سنجنده­ های فاقد باند حرارتی فراهم ممکن شد. در ایده دوم، به منظور غلبه بر چالش متغیر بودن شرایط جوی و دمایی یک منطقه با وسعت بزرگ، یک مرحله حد آستانه­ گذاری محلی به این مدل افزوده شد تا دقت مدل برای مطالعات بزرگ مقیاس بهبود یابد. به منظور بررسی عملکرد مدل پیشنهادی، از داده­ های لندست 5 مربوط به سال 1366 و داده­ های لندست 8 مربوط به سال 1396 برای محاسبه تراکم تاج پوشش جنگل­ های هیرکانی شمال کشور استفاده شد. انتخاب این منطقه و این داده­ ها ضمن روبرو کردن مدل پیشنهادی با یک منطقه مطالعاتی وسیع، امکان بررسی تغییرات مساحت تاج-پوشش جنگل­ های هیرکانی در طی 30 سال گذشته ( از سال 1366 تا 1396) را فراهم کرد. نتایج نشان داد دقت کلی و ضریب کاپای مدل FCD بهبودیافته نسبت به مدل FCD اولیه به ترتیب حدود 10 و 14 درصد افزایش پیدا کرد. همچنین نتایج این بررسی نشان داد مساحت جنگل­ های هیرکانی از سال 1366 تا سال 1396 در ارتفاعات پایین دست کاهش چشمگیری داشته است.