ارائه مدل پذیرش مدیریت‌دانش‌ درسازمان‌های ایرانی

هدف: مسئله مهم قبل از استقرار نظام مدیریت دانش، شناسایی و تعیین اولویت عوامل مؤثر در میزان آمادگی سازمان‌ها برای اجرای این پروژه است. منظور از پذیرش مدیریت ‌دانش در سازمان‌های ایرانی، شناسایی عوامل مؤثر در پیاده‌سازی مدیریت ‌دانش است. هدف اصلی این پژوهش ارائه مدلی جهت ارزیابی سطح آمادگی سازمان‌های ایرانی به‌منظور استقرار نظام یکپارچه مدیریت‌ دانش. روش‌شناسی: این مقاله شامل دو بخش است. بخش اول پژوهش که ترکیبی از روش‌های کمی و کیفی است. در بخش دوم پس از مطالعات اکتشافی، به مصاحبه با خبرگان مدیریت ‌دانش پرداخته شد. داده‌های به دست آمده کدگذاری شد. درنهایت مدل اولیة پژوهش که شامل 8 مؤلفه اصلی و 43 زیر مؤلفه است، به دست آمد. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای محقق ساخته با 55 سؤال بوده است که روایی آن با استفاده از روش محتوایی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 970/0، محاسبه شد. یافته‌ها: داده‌های به دست آمده با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تجزیه و تحلیل شد. برازش مدل (ضرایب R2) با مقدار بالای 67/0 و شاخص GOF نیز جهت سنجش برازش مدل و سنجش دو مدل ساختاری و اندازه‌گیری را به‌ صورت یک‌جا مورد آزمون قرار داده و با مقدار 87/0، برازش بسیار مناسب مدل کلی را تأیید می‌کند. بحث و نتیجه‌گیری: نتیجه این پژوهش تأیید مدل نهایی با 8 بعد محتوایی و تأثیر مؤلفه‌های مدیریت دانش در پیاده‌سازی آن در سازمان‌های ایرانی بود. مؤلفه‌ها عبارت‌اند از: فرهنگ‌سازمانی، ساختار ‌سازمانی، فناوری، رهبری، نیروی انسانی، وضعیت رقابتی، شرایط اجتماعی.