ارائه مدل برنامه‌ریزی خطی فازی جهت ارتقاء بهره‌وری انرژی الکتریکی در تأسیسات تأمین آب شرب (مطالعه موردی: طرح آبرسانی سیستان)

در سیستم تولید و توزیع آب شرب در مناطق شهری، تعیین برنامه کارکرد الکتروپمپ‌های تأمین آب از مهم‌ترین مسائل عملیاتی است. هزینه الکتریکی مصرفی که تابعی از برنامه کارکرد الکتروپمپ‌ها است، بخش زیادی از هزینه‌های علمیاتی شرکت‌های آب و فاضلاب را به خود اختصاص می‌دهد. در این پژوهش، ضمن مطالعه میدانی در شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان، محدودیت‌های تعیین میزان کارکرد الکتروپمپ‌ها در منابع تأمین آب شامل محدودیت برآورد تقاضا، تأمین آب با کیفیت مناسب و محدودیت بلااستفاده بودن الکتروپمپ‌ها شناسایی شدند. از آنجا که محدودیت‌های مسئله غیرقطعی و فازی هستند، مدل برنامه‌ریزی خطی با محدودیت‌های فازی به‌منظور تعیین ساعات کارکرد الکتروپمپ‌ها در شبانه‌روز با هدف کمینه‌کردن مصرف و هزینه انرژی الکتریکی ارائه شد. پس از جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز مدل و اجرای آن، مشخص شد که با استفاده از مدل، هزینه‌های الکتریکی ماهانه تا بیش از 23 درصد کاهش می‌یابد و در نتیجه بهره‌وری افزایش خواهد یافت. برنامه‌ریزی ریاضی فازی پیشنهادی، قابلیت تعیین برنامه کارکرد الکتروپمپ‌ها برای منابع تامین آب با هدف کاهش هزینه‌های انرژی را دارد.