ارائه مدلی برای پیش بینی بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) با استفاده از سامانه اطلاعات مکانی و الگوریتم شبکه عصبی

بیماری سالک، از بیماری‌های انگلی می‌باشد که در شمار بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان قرار می‌گیرد. این بیماری از شایع‌ترین فرم بیماری لیشمانیوز است که توسط گونه‌های مختلف انگل لیشمانیا ایجاد شده و با نیش زدن گونه‌های مختلف پشه خاکی‌های ماده عامل فلبوتومینه به انسان، شخص را دچار ابتلا به این بیماری می‌کند. استان گلستان همواره یکی از کانون‌های اصلی بروز بیماری سالک در ایران بوده است و به دلیل دارابودن شرایط محیطی و آب و هوایی مساعد، سالانه تعدادی از موارد ابتلا به این بیماری در این استان گزارش می‌گردد. هدف اساسی این تحقیق تحلیل سالانه توزیع مکانی-زمانی بیماری سالک، بررسی تأثیر عوامل محیطی و آب و هوایی با بروز بیماری و در نهایت ارائه مدلی جهت تهیه نقشه پیش‌بینی و آسیب‌پذیری بیماری طی دوره آماری 1392 تا 1394 در سطح دهستان‌های استان گلستان می‌باشد. به منظور بررسی ارتباط میان بروز بیماری سالک با متغیرهای محیطی و آب و هوایی و همچنین بررسی وجود خودهمبستگی مکانی میان موارد بروز بیماری، تحلیل‌های آماری و مکان-آماری به کار گرفته شده‌اند. جهت مدل‌سازی بیماری، الگوریتم شبکه عصبی پرسپترون چندلایه مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ارزیابی دقت مدل بدست آمده، معیارهایی همچون RMSE،MAPE و AUCاستفاده گردیدند و همچنین جهت تعیین مؤثرترین متغیرها در مدلسازی بیماری، آنالیز حساسیت اجرا شده است. معیارهای ارزیابی گویای این حقیقت بودند که مدل به دست آمده قدرت تشخیص قابل قبولی در پیش‌بینی بروز بیماری در سطح دهستان‌های استان گلستان دارد (RMSE1392 = 0.019, RMSE1393 = 0.013, RMSE1394 = 0.017, MAPE1392 = 1.43, MAPE1393 = 1.34, MAPE1394 = 1.40, AUC1392 = 0.846, AUC1393 = 0.873, AUC1394 = 0.859). همچنین آنالیز حساسیت نشان داد که متغیرهای پوشش گیاهی و متوسط رطوبت هوا مهمترین عوامل در تهیه نقشه پیش‌بینی و آسیب‌پذیری توزیع مکانی بیماری سالک در استان گلستان می‌باشند.