ارائه الگویی برای گزارشگری مالی و غیرمالی زیست‌محیطی با رویکرد فازی

مقدمه:  با توجه به رشد روزافزون جمعیت و محدودبودن منابع طبیعی در دسترس، مقوله توسعه پایدار و حفاظت و بهسازی محیط زیست از جمله موضوع‌های اصلی است که در سراسر جهان بر چگونگی رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی به منظور فقرزدائی مؤثر است. از این رو، هدف پژوهش حاضر ارائه الگویی برای گزارشگری مالی و غیرمالی زیست‌محیطی در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران است.  روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده‌ها از نوع پژوهش‌های میدانی است. جامعه آماری پژوهش را 5 نفر از خبرگان در زمینه مالی تشکیل می‌دهد که با روش هدف‌مند قضاوتی انتخاب شدند. از پرسش‌نامه‌ در قالب روش دلفی فازی با طیف لیکرت و دیمتل فازی به‌صورت فازی مثلثی به عنوان ابزار اندازه‌گیری استفاده شده است.  یافته‌ها: در این پژوهش از بین 20 شاخص شناسایی شده، 8 شاخص از نظر خبرگان مورد تأیید قرار گرفت. سپس، روابط بین شاخص‌های گزارشگری مالی و غیرمالی زیست‌محیطی مشخص شد. نتایج این مرحله نشان داد که برای گزارشگری مالی زیست‌محیطی شاخص‌های قابل‌مقایسه‌بودن اطلاعات، چگونگی تولید و مربوط‌بودن محتوای اطلاعات شدت اثر خالص و اهمیت بیشتری دارد. از بین شاخص‌های سه گانه گزارشگری غیرمالی زیست‌محیطی شاخص مدیران شرکت‌ها بیشترین شدت اثر خالص و اهمیت را دارد. نتیجه‌گیری: اصول اساسی و تأثیرگذار در گزارشگری مالی زیست‌محیطی ابعاد اصلی کیفیت گزارشگری مالی است و اطلاعات در صورتی که کامل و عاری از اشتباه و تمایلات جانبدارانه باشد عاملی مؤثر در گزارشگری مالی است. هم‌چنین، وجود گروه‌های درون‌سازمانی و برون‌سازمانی در قالب مدافعان محیط‌زیست، که مورد حمایت مدیران بخش‌های مختلف به‌ویژه هیأت مدیره باشد، به‌عنوان عاملی اساسی در گزارشگری غیرمالی زیست‌محیطی است.