احساس امنیت اجتماعی و رابطه آن با رضایت از زندگی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه) جعفر هزار جریبی، جواد فعلی

چکیده پژوهش حاضر به بررسی رضایت از زندگی دانشجویان و رابطه آن با احساس امنیت اجتماعی پرداخته است. روش پژوهش تبیینی از نوع پیمایش است. نمونه پژوهش شامل 409 نفر از دانشجویان  دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه‌های پیام نور استان کرمانشاه در سال 1394 بوده که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده‌اند و با آزمون‌های استنباطی تحلیل آماری شده‌اند. عمده‌ترین یافته‌های پژوهش نشان داد: بین میزان احساس امنیت اجتماعی (و ابعاد آن شامل احساس امنیت اقتصادی، سیاسی و جانی) و میزان احساس رضایت از زندگی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. یعنی با افزایش احساس امنیت میزان رضایت از زندگی هم افزایش می‌یابد و بالعکس با کاهش احساس امنیت اجتماعی، میزان رضایت از زندگی کاهش می‌یابد. همچنین بین همه ابعاد امنیت اجتماعی و رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود دارد؛ به‌ طوری‌ که با بالا رفتن احساس امنیت اقتصادی، احساس امنیت سیاسی و احساس امنیت جانی میزان رضایت از زندگی دانشجویان افزایش می‌یابد و بالعکس. همچنین از بین ابعاد امنیت اجتماعی، احساس امنیت اقتصادی بیشترین تاثیر را - نسبت به دو بعد دیگر احساس امنیت (امنیت سیاسی و احساس امنیت جانی) - بر میزان احساس رضایت از زندگی دارد. مفاهیم کلیدی: احساس رضایت از زندگی، احساس امنیت اجتماعی، ابعاد احساس امنیت اجتماعی، دانشجویان دانشگاه پیام نور