اجرای آزمون بالینی ساختارمند عینی (OSCE) در دانشجویان پرستاری رفسنجان قبل از ورود به کارآموزی در عرصه سال 1389: فرآیندی جهت ارتقای کیفیت

  خلاصه   زمینه و هدف: مهم­ترین هدف ارزشیابی، بهبود و تقویت کیفیت برنامه­های آموزشی است. از جمله روش­های مؤثر ارزشیابی نیز آزمون OSCE ( Objective Structured Clinical Examination ) می­باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی دانش و عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری قبل از ورود به کارآموزی در عرصه، به روش OSCE در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان سال 1389 انجام شد.   مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی طی 2 روز متوالی میزان دانش و عملکرد 39 دانشجوی پرستاری قبل از ورود به کارآموزی در عرصه، که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند، در ایستگاه­های تعیین شده در آزمایشگاه فن دانشکده پرستاری با استفاده از چک لیست­های مربوطه سنجیده شد . مجموع نمرات ایستگاه­های عملکرد 200 بود که به سه سطح ضعیف : 70-0، متوسط:140 -71 و خوب: 200-141 تقسیم گردید و دانشجو بر اساس نمره در آن سطح قرار گرفت. مجموع نمرات ایستگاه­های دانش32 بود که به 3 سطح ضعیف: 10-0، متوسط: 21- 11 و خوب: 32-22، تقسیم شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.   یافته­ها: امتیاز کل نمره عملکرد در پروسیجرهای مورد بررسی 17/19 ± 38/132 بود که بر اساس مقیاس 3 گزینه ای لایکرت در رده متوسط قرار گرفت. امتیاز کل نمره دانش نیز 7/3 ± 23/18 بود که بر اساس مقیاس 3 گزینه ای لایکرت در رده متوسط قرار گرفت . نوشتن کارت دارویی، کاردکس و گزارش پرستاری، و بعد از آن گرفتن نوار قلب بیشترین میانگین نمره و پروسیجرهای ساکشن تراکئوستومی و سونداژ، میانگین نمرات پایین­تری داشتند.   نتیجه­گیری: با استفاده از آزمون OSCE علاوه بر این که می­توان به نقاط ضعف و قوت دانشجویان پی برد، شرایط و مواد ارزشیابی نیز برای دانشجویان یکسان بوده و یکی از نگرانی­های عمده دانشجویان پرستاری در حیطه ارزشیابی بالین از بین می­رود. بنابراین تغییر روش ارزشیابی بالینی به OSCE به عنوان اقدامی جهت ارتقاء کیفیت در دانشکده­های پرستاری پیشنهاد می­شود.