اثر منابع مختلف نیتروژنی بر میزان زیتوده و محتوی پروتئینی جلبک سبز-آبی اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis)

نیتروژن به عنوان یکی از عناصر مهم موثر بر متابولیسم لیپید و پروتئین در ریزجلبک‌ها شناخته شده است. در این پژوهش به منظور بهینه‌سازی میزان زیتوده جلبک Spirulina platensis و همچنین میزان پروتئین آن، از منابع مختلف نیتروژنی همچون KNO3،NH4NO3  و اوره استفاده گردید. جلبک اسپیرولینا در محیط کشت زاروک محتوی منابع مختلف نیتروژن در ارلن‌های 3 لیتری محتوی 5/2 لیتر آب دریای استریل شده تحت شرایط یکسان با درجه‌حرارت °C25-22، شوری ppt 30، قلیائیت 8 و دوره نوریh  12:12 (تاریکی: روشنایی) کشت گردید. مطابق با نتایج، جلبک اسپیرولینا بطور موفقیت‌آمیزی در محیط کشت زاروک حاوی منابع مختلف نیتروژنی رشد نمود و با وجودیکه بیشینه زیتوده جلبکی در محیط کشت حاوی NH4NO3 بدست آمد، ولی اختلاف معنی‌داری با سایر منابع نیتروژنی نشان نداده است (05/0<p). همچنین اگرچه بیشینه میزان پروتئین محتوی سلول جلبکی بترتیب در محیط کشت‌های حاوی NH4NO3  و KNO3 بدست آمد، ولیکن اختلاف معنی‌داری با محیط کشت حاوی اوره نشان نداد (05/0<p). از سوی دیگر، در تمام کشت‌های جلبک اسپیرولینا، افزایش میزان نیتروژن منجر به افزایش زیتوده و افزایش میزان پروتئین گردید. میزان کلروفیل a در تمام تیمارها با افزایش غلظت نیتروژن، افزایش یافت و بیشینه میزان کلروفیل a g/ml)µ 18/9) در محیط کشت حاوی KNO3 و در روز چهاردهم دوره پرورش مشاهده گردید. بهرحال نتایج این تحقیق به روشنی نشان داد که اگرچه اختلاف معنی‌داری بین منابع مختلف نیتروژنی از نظر میزان زیتوده و محتوی پروتئینی مشاهده نگردید، ولی استفاده ازNH4NO3  می‌تواند دارای کارایی نسبتاً بالاتری نسبت به سایر منابع نیتروژنی ‌باشد.