اثر مصرف ریزمغذی های روی و آهن بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژیک ریشه جو (Hordeum vulgare L) مایکوریزایی

امروزه کمبود عناصر ریزمغذی در تغذیه انسان سبب بروز مشکلات فراوان از جمله سو تغذیه می­ شود. یکی از برنامه‌های مهم متخصصان تغذیه افزایش میزان این عناصر در بخش‌های خوراکی گیاهان می‌باشد. به­ منظور تعیین تأثیر قارچ مایکوریزا و ریزمغذی‌ها بر صفات ریشه جو، تحقیقی در پاییز سال 1392 در شهرستان کرج به­ صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار روی گیاه جو رقم بهمن اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح قارچ، بدون مصرف، و خاک مصرف گونه intraradices Glomus به میزان 10 کیلوگرم در هکتار به صورت در کنار بذر، سه سطح آهن، بدون مصرف، مصرف 2.5 و 5 کیلوگرم در هکتار از منبع آهن سکوسترین 138 با بنیان Fe-EDDHA و سه سطح روی شاهد، مصرف 25 و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی بودند. مقایسه میانگین ­های اثر ساده قارچ مایکوریزا روی صفت‌های طول کل ریشه، تراکم طول ریشه‌ها، طول مخصوص ریشه، درصد کلونیزاسیون ریشه و عملکرد دانه نشان داد که این صفات تحت تیمار قارچ به ­ترتیب به میزان 900.6 سانتی‌متر، 0.52 سانتی‌متر بر سانتی‌متر مکعب، 1738.1سانتی‌متر بر گرم، 5.41 درصد و 1 تن در هکتار افزایش نشان داده­ اند. مقایسه میانگین­ های اثر متقابل سه گانه قارچ مایکوریزا، روی و آهن نشان داد که تیمار مصرف قارچ مایکوریزا، 5 کیلوگرم آهن و عدم مصرف روی بالاترین میزان وزن خشک ریشه را به میزان 2.81 گرم دارا می باشد.