اثر محیط کشت حاوی تخمدان روی کالوس‌زایی و رویان‌زایی گامتی درکشت بساک ارقام مختلف خیار (Cucumis Sativus L.)

در این آزمایش، اثرکشت توأم بساک با تخمدان خیار روی کارایی آندروژنز در کشت بساک 4 رقم خیار مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. ارقام خیار (بتا آلفا، اصفهانی، باسمنج، کرکی) ، محیط‌های کشت (مایع، جامد) و تعداد تخمدان در محیط کشت (0، 10، 20) عوامل مورد مطالعه در این آزمایش بودند. نتایج اختلاف معنی‌داری در سطح 001/0 بین ارقام خیار، محیط‌های کشت، تعداد تخمدان در محیط کشت، اثرات متقابل دوگانه و اثر سه‌گانهرقم در محیط کشت در تعداد تخمدان برای صفات درصدکالوس زایی (به جز اثرمتقابل محیط کشت در تخمدان) و میانگین تعداد رویان به ازای هر بساک در سطح 001/0 نشان داد. استفاده از محیط کشت مایع بدون تخمدان در رقم اصفهانی (90%) و محیط‌های کشت جامد حاوی 10 تخمدان در رقم کرکی (66/86%) و 20 تخمدان در رقم باسمنج (66/76%) بیشترین درصد کالوس زایی را به دنبال داشت. بیشترین درصد کالوس‌های رویان زا در ارقام کرکی (60%) و اصفهانی (66/56%) در محیط کشت جامد حاوی 10تخمدان به دست آمد. بیشترین تعداد رویان، با اضافه کردن 10 تخمدان به محیط کشت جامد در ارقام کرکی و اصفهانی با میانگین 76/0 رویان به ازای هر بساک کشت شده به دست آمد. به‌طورکلی استفاده از 10 تخمدان در محیط کشت جامد در ارقام بتا آلفا، اصفهانی، کرکی و هم‌چنین 20 تخمدان در محیط کشت جامد در رقم باسمنج باعث افزایش تولید رویان در کشت بساک خیار گردید.