اثر محلول پاشی کودهای بیولوژیک، محرک زیستی و شیمیایی برروی خصوصیات رشدی و عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)

به منظوربررسی اثرمحلول پاشی کودهای بیولوژیک، محرک زیستی و شیمیایی برروی خصوصیات رشدی، بنه و عملکرد زعفران زراعی آزمایشی در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه زعفران سه ساله واقع در شهرستان درگز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اول در پنج سطح شامل چهار نوع کود محرک زیستی بیوآمینوپالیس، محرک زیستی آمینول فورته، بیولوژیک نیتروکسین، شیمیایی دلفارد 15 و شاهد (عدم اعمال تیمار کودی) و عامل دوم در دو سطح شامل یک و دو نوبت محلول پاشی باغلظت 7 درهزار از هر یک از تیمارهای کودی بود. نتایج نشان دهنده برتری معنی‌دار تیمار کود آمینول فورته نسبت به سایر کودها در صفات طول برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک بنه، تعداد بنه، تعداد بنه های دارای وزن کمتر و مساوی یا بیشتر از 8 گرم، وزن گل تازه، تعداد گل، وزن تر و خشک کلاله و خامه در متر مربع بود. در صفات تعداد گل، وزن تر و خشک کلاله و خامه تیمارهای کودی بیوآمینوپالیس و آمینول فورته تفاوت معنی‌داری نداشتند. دو بار محلول پاشی تنها باعث کاهش تعداد بنه با وزن کمتر از 8 گرم در واحد سطح شد. اثر متقابل سطوح محلول پاشی و تیمارهای کودی بر روی صفات اندازه‌گیری شده اثر معنی‌داری نداشت. براساس نتایج این آزمایش استفاده ازمحلول پاشی آمینول فورته برای یک بار توصیه می شود.