اثر مؤلفة قائم زلزله بر رفتار ساختمان‌های فولادی دارای جداگر الاستومریک (یاداشت فنی)

هدف از این مقاله بررسی اثر مولفه قائم زلزله بر رفتار سازه‌های فولادی جداسازی شده می‌باشد؛ لذا یک سازه 4 طبقه با خروج از مرکزیت‌های مختلف و 3 رکورد زلزله و 3 نوع جداگر الاستومریک با زمان تناوب و میرائی‌های متفاوت تحت تحریک 3 مؤلفه‌ای زلزله بررسی گردیده که در مقایسه با کارهای پیشین، بررسی نیرویی اعضا و همچنین پارامترهای مؤثر طراحی چون بلندشدگی محلی جداگرها ارزیابی گردیده است. نتایج، نشان‌دهنده تاثیر چشم‌گیر مؤلفه قائم زلزله بر روی نیروی محوری (در حدود 2 برابر) و بلند‌شدگی محلی ستون‌ها می‌باشد؛ به علاوه نسبت حداکثر مولفه قائم زلزله به حداکثر مولفه افقی نیز به عنوان پارامتری مؤثر استخراج گردیده‌است. همچنین نتایج، نشان‌دهنده ضعف آیین‌نامه‌های معتبر دنیا نظیر IBC, NEHRP و ... می‌باشد که بر خلاف سازه‌های متعارف اثر مؤلفة قائم زلزله بر سازه‌های جداسازی شده را نادیده گرفته‌اند؛ چراکه در محاسبه بار محوری ستون تا 5/2 برابر در زلزله‌های دارای مولفه قائم به افقی بزرگ و در حدود %5 در زلزله‌های متوسط خطا ایجاد می‌نماید.