اثر فعالیت واماندهساز اندام بالایی بر فعالیت قشری- نخاعی و پاسخدهی موتونورونهای نخاعی اندام پایینی
Authors
Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر فعالیت واماندهساز اندام بالایی بر فعالیت قشری- نخاعی و پاسخ مجتمع موتونورون نخاعی اندام پایینی بود. تعداد 10 آزمودنی مرد فعال بهصورت دردسترس و داوطلبانه (سن 99/2 ± 1/28 سال، قد 1/4 ± 77/1 متر، وزن 98/4 ± 70/75 کیلوگرم) در سه جلسة مجزا در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازهگیری ویژگیهای آنتروپومتریک و آشنایی با انجام درست حرکت بارفیکس و تحریکات در جلسة اول، در جلسههای دوم و سوم، پتانسیل برانگیختة حرکتی (MEP)، پتانسیل برانگیختة گردنی- بصلالنخاعی (CMEP) و پاسخ حرکتی مستقیم بیشینه (Mmax)، بلافاصله 10 و 20 دقیقه پس از اتمام پروتکل خستگی (انجام حرکت بارفیکس تا واماندگی، هفت ست با فاصلة استراحتی یک دقیقه)، با استفاده از تحریک مغناطیسی قشر حرکتی مغز و مسیرهای نخاعی و تحریک الکتریکی عصب پیرامونی اندازهگیری شدند. نتایج پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری نشان داد که MEP عضلة ساقی قدامی (غیردرگیر) در مراحل بلافاصله (= 0.001P)، 10 دقیقه (₌ 0.001 P) و پس از پروتکل خستگی نسبت به مقادیر استراحتی کاهش معناداری داشت.CMEP و Mmax تغییر معناداری را نسبت به مقادیر استراحتی نشان ندادند (P = 0.5،0.07 P =). براساس دادههای بهدستآمده، بهنظر میرسد که در پدیدة انتشار خستگی از اندام بالایی به پایینی، مراکز فوقنخاعی درگیر باشند. افزونبراین، این خستگی فوقنخاعی به زمان قابلتوجهی برای بازیافت نیاز دارد.
similar resources
تغییرات تحریکپذیری قشری – نخاعی و پاسخپذیری موتونورونهای نخاعی در حین و پس از انقباضات زیربیشینة واماندهساز
هدف این پژوهش، بررسی تغییرات تحریکپذیری قشری – نخاعی و پاسخپذیری موتونورونهای نخاعی عضلة دوسربازویی در پاسخ به خستگی زیربیشینه بود. تعداد هشت آزمودنی مرد فعال بهصورت داوطلبانه و در سه جلسة مجزا در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازهگیری یک تکرار بیشینه در جلسة اول، در جلسات دوم و سوم پتانسل برانگیختة حرکتی (MEP) و پتانسیل برانگیختة گردنی – بصلالنخاعی (CMEP)، قبل از خستگی، بلافاصله پس از ات...
full textبررسی اثر بی حسی نخاعی بر نسبت تغییرات فشارخون اندام فوقانی و تحتانی در جراحی نواحی تحتانی شکم
مقدمه: در هنگام بیهوشی نخاعی، فشارخون اغلب با روش غیر مســتقیم که در آن کـــاف روی بازو باد می شود، اندازه گیری می شود. بعضی وقت ها به دلیل سوختگی یا جراحی های ارتوپدی و یا پلاستیک بر روی اندام فوقانی نمی توان فشارخون را در بازو اندازه گیری کرد و می بایست میزان فشارخون را از اندام ازاندام تحتانی بدست آورد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 34 بیمار کاندید جراحی ناحیه تحتانی شکم انتخاب...
full textمقایسه فشارخون اندام فوقانی و تحتانی حین بی حسی نخاعی
مقدمه: در هنگام بیهوشی نخاعی، فشارخون اغلب با روش غیرمستقیم که در آن کاف روی بازو باد می شود، اندازه گیری می شود. گاهی انجام این تکنیک روی بازو غیر ممکن می باشد و می بایست میزان فشارخون از اندام های تحتانی بدست می آید. در هنگام بیهوشی نخاعی، ارتباط بین مقادیر فشارخون، از اندام های فوقانی و تحتانی نامشخص می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی تفاوت بین فشارخون سیستولی اندام های فوقانی و تحتانی در ...
full textمقایسه اثرات و عوارض بی حسی نخاعی یکطرفه با دو طرفه در جراحی ارتوپدی اندام تحتانی
مقدمه محدودیت بلوک سمپاتیک در بی حسی نخاعی تغییرات همودینامیک را ممکن است به حداقل برساند. این مطالعه مزایا و معایب بی حسی نخاعی استاندارد را با بی حسی نخاعی یکطرفه در جراحی ارتوپدی اندام تحتانی مقایسه کرده است. روش کار این مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر تصادفی از فروردین ماه تا اسفند ماه 1390 در بیمارستان قائم انجام شده است.بیماران به طور تصادفی به دو گروه 36 نفره تقسیم شدند. بی حسی نخاع...
full textتأثیر فعالیت تناوبی اندام فوقانی و اندام تحتانی بر متابولیسم کربوهیدرات و مقاومت به انسولین در زنان چاق
Background: Prevalence of obesity and overweight in women increases the possibility of metabolic syndrome and diabetes. Based on the variety of the effects of different type of exercise and the differences in the upper and lower body muscle volume involved in the exercise, the effects of high intensity interval exercise with arm and leg ergometer on metabolism and insulin resistance might be di...
full textاثر خستگی ناشی از دویدن بر فعالیت برخی از عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکاء
چکیده زمینه و هدف: خستگی ناشی از دویدن با تغییراتی در مکانیک دویدن همراه است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر خستگی ناشی از دویدن روی فعالیت برخی از عضلات اندام تحتانی در مرحله اتکای دویدن بود. روش تحقیق: تعداد 20 نفر دونده مرد در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی، 6 بار مسیر 14 متری را دویدند. فعالیت الکترومیوگرافی سطحی عضلات درشتنئی قدامی، دوقلوی داخلی، دوقلوی خار...
full textMy Resources
Journal title
volume 11 issue 41
pages 17- 30
publication date 2019-03-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023